NAT 14.10

எம்பெருமான் அடிக்கீழ் வாழ்வர்

646 பருந்தாட்களிற்றுக்கருள்செய்த பரமன்றன்னை * பாரின்மேல்
விருந்தாவனத்தேகண்டமை விட்டுசித்தன்கோதைசொல் *
மருந்தாமென்றுதம்மனத்தே வைத்துக்கொண்டுவாழ்வார்கள் *
பெருந்தாளுடையபிரானடிக்கீழ் பிரியாதென்றுமிருப்பாரே. (2)

646 ## paruntāl̤ kal̤iṟṟukku arul̤cĕyta * paramaṉ taṉṉaip pāriṉ mel *
viruntāvaṉatte kaṇṭamai * viṭṭucittaṉ kotai cŏl **
maruntām ĕṉṟu tam maṉatte * vaittuk kŏṇṭu vāzhvārkal̤ *
pĕruntāl̤ uṭaiya pirāṉ aṭikkīzh * piriyātu ĕṉṟum iruppāre (10)

Ragam

Kalyāṇi / கல்யாணி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Divya Desam

Thiru VaDa mathurai

Simple Translation

646. Vishnuchithan Kodai composed pāsurams about seeing in Brindavan (Mathura), the supreme lord who gave His grace to Gajendra the elephant. Those who keep these pāsurams in their minds as a cure will live under the divine feet of the lord without leaving Him.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பருந்தாள் — தடிமனான காலையுடைய; களிற்றுக்கு — யானைக்கு; அருள் செய்த — அருள் செய்த; பரமன் தன்னை — திருமாலை; பாரின் மேல் — இவ்வுலகிலே; விருந்தாவனத்தே — பிருந்தாவனத்திலே; கண்டமை — சேவிக்கப் பெற்றதை; விட்டுசித்தன் — பெரியாழ்வாரின்; கோதை — மகளானஆண்டாள்; சொல் — அருளிய பாசுரங்களை; மருந்தாம் — பிறவிநோய்க்கு மருந்தாகும்; என்று — என்று; தம் மனத்தே — தங்கள் மனதிலே; வைத்துக் கொண்டு — வைத்துக் கொண்டு; வாழ்வார்கள் — வாழ்பவர்கள்; பெருந்தாள் — பெருமை மிக்க திருவடிகளை; உடைய பிரான் — உடைய பிரானின்; அடிக் கீழ் — திருவடிகளின் கீழ்; என்றும் — எந்நாளும்; பிரியாது இருப்பாரே — பிரியாமல் இருப்பாரே

kotai — Andal, the daughter of; viṭṭucittaṉ — Periazhwar; cŏl — composed the hyms; kaṇṭamai — about getting the darshan of; paramaṉ taṉṉai — the Lord; arul̤ cĕyta — who blessed; kal̤iṟṟukku — the elephant; paruntāl̤ — with stout leg; pāriṉ mel — in this very world; viruntāvaṉatte — in Vrindavan; vāḻvārkal̤ — those who live; vaittuk kŏṇṭu — holding on to the view; tam maṉatte — in their hearts; ĕṉṟu — that these hymns will; maruntām — be the medicine for samsara; piriyātu iruppāre — will remain without separation; ĕṉṟum — forever; aṭik kīḻ — beneath; pĕruntāl̤ — the glorious divine feet; uṭaiya pirāṉ — of the Lord

Detailed WBW explanation

These pāsurams have been compassionately composed by Āṇḍāḷ, revered as the divine daughter of Periyāzhvār, illustrating her profound devotion and the blessed opportunity she received to worship Sarveśvaran. This divine Lord graciously bestowed His grace upon Śrī Gajendrāzhvān, the mighty elephant, within the sacred groves of Vṛndāvanam in this world.

+ Read more

NAT 14.9