O resplendent fruit of the vine, akin to a graceful lady! It behooves you not to claim my life with your alluring fruits. My heart harbors deep-seated fears concerning matters of Emperumān. Since my birth, Emperumān, who reclines on the serpentine bed of Adhiśeṣan as Śeṣaśāyī, exhibits a dual-tongued approach in affairs related to me, a person devoid of shame, mirroring the serpent upon which He rests.

கோவை மணாட்டி நீ யுன் கொழுங்கனி கொண்டு எம்மை ஆவி தொலைவியேல் வாய் அழகர் தம்மை அஞ்சுதும் பாவியேன் தோன்றிப் பாம்பணையார்க்கும் தம் பாம்பு போல் நாவும் இரண்டுள வாய்த்து நாணியிலேனுக்கே–10-3-

மேலில் கண்ணை மாற்றி  பக்கத்திலே கண்ணை வைத்தாள் – அங்கே செடியிலே கோவை படர்ந்து பழுத்துக் கிடந்தது -அத்தைப் பார்த்து வார்த்தை சொல்லுகிறாள் **கார்க்கோடல் நிறத்துக்கு ஸ்மாரகமாய்