MLT 98

Hari and Śiva are One and the Same.

அரியும் சிவனும் ஒருவரே

2179 பொன்திகழும்மேனிப் புரிசடையம்புண்ணியனும் *
நின்றுலகந்தாயநெடுமாலும் * - என்றும்
இருவரங்கத்தால் திரிவரேலும் * ஒருவன்
ஒருவனங்கத்தென்றுமுளன்.

2179 pŏṉ tikazhum meṉip * puri caṭai am puṇṇiyaṉum *
niṉṟu ulakam tāya nĕṭumālum ** - ĕṉṟum
iruvar aṅkattāl * tirivarelum * ŏruvaṉ
ŏruvaṉ aṅkattu ĕṉṟum ul̤aṉ -98

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2179. Even though both the divine Shivā with a body that shines like gold and thick matted hair and Nedumāl who measured the world and the sky with his two feet have two different forms one is inside the body of the other.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பொன் — பொன்போல; திகழு மேனி — இருக்கும் உடலையும்; புரி சடை — பின்னிய சடையையும்; அம் புண்ணியனும் — அழகிய புண்ணிய ருத்ரனும்; நின்று — நின்று; உலகம் தாய — உலகம் அளந்த; நெடுமாலும் என்றும் — எம்பெருமானும் என்றும்; இருவர் அரங்கத்தால் — இருவரும் இரு வடிவுடன்; திரிவரேலும் — இருந்தார்களேயாகிலும்; ஒருவன் — சிவன் திருமாலின் உடம்பாக இருக்கிறான்; ஒருவன் — எம்பெருமானைப் பற்றி; அங்கத்து — உறைபவனாய்; என்றும் உளன் — என்றும் இருப்பவன்

pon thigazhum mĕni — having a form which shines like gold; puri sadai — platted, matted hair; am puṇṇiyanum — rudhra [ṣiva] who has beautiful puṇyam (virtuous deeds); ninṛu ulagam thāya nedumāl̤um — sarvĕṣvaran (lord of all) who stood and measured all the worlds; enṛum — always; iruvar angaththāl thirivarĕlum — even if they roam around with two [different] forms; oruvan — one among them, ṣiva,; oruvan angaththu — holding on to the divine body of nārāyaṇa; enṛum — at all times; ul̤an — will sustain

Detailed Explanation

Avatārikai (Introduction)

One may question why the Āzhvār appears to find fault with Lord Śiva for bearing upon his head the sacred Gaṅgā, which has its hallowed origins in the divine lotus feet of Emperumān. The Āzhvār’s profound intention here is not to censure, but rather to establish with clarity the ultimate theological truth regarding the status of all deities.

+ Read more

MLT 97 MLT 99