TVT 72

The Heroine, Unable to Endure the Darkness, Grieves upon Seeing the Crescent Moon.

இருளுக்கு ஆற்றாத தலைவி இளம்பிறை கண்டு வருந்தல்

2549 சூழ்கின்றகங்குல் சுருங்காவிருளின்கருந்திணிம்பை *
போழ்கின்ற திங்களம்பிள்ளையும்போழ்க * துழாய்மலர்க்கே
தாழ்கின்றநெஞ்சத்தொருதமியாட்டியேன் மாமைக்கின்று
வாழ்கின்றவாறு இதுவோ? * வந்துதோன்றிற்றுவாலியதே.

2549 cūzhkiṉṟa kaṅkul * curuṅkā irul̤iṉ karun tiṇimpai *
pozhkiṉṟa tiṅkal̤ am pil̤l̤aiyum pozhka ** tuzhāy malarkke
tāzhkiṉṟa nĕñcattu ŏru tamiyāṭṭiyeṉ māmaikku iṉṟu *
vāzhkiṉṟa āṟu ituvo * vantu toṉṟiṟṟu vāliyate?72

Ragam

Thalam

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Simple Translation

2549. She says, “The crescent moon that splits the darkness surrounding the world increases the pain of my love. I am alone and my heart grows weak longing for his thulasi garland. The pale color of my body increases. How can I survive with this bright moon?”

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

சூழ்கின்ற கங்குல் — வியாபித்திருக்கும் இரவும்; சுருங்கா இருளின் — சுருக்கமற்ற இரவுமான; கரும் — கறுத்த; திணிம்பை — அந்தகாரத்தினுடைய வலிமையை; போழ்கின்ற — பிளக்க; அம் பிள்ளையும் — அழகிய பிள்ளை போன்ற; வாலியதே திங்கள் — வலியதான சந்திரன்; வந்து போழ்க — வந்து உதித்தது; துழாய் மலர்க்கே — பெருமானின் துளசி மாலைக்கு; தாழ்கின்ற நெஞ்சத்து — ஆசைப்படும் மனதையுடைய; ஒரு — ஒரு துணையுமில்லாமல்; தமியாட்டியேன் — தனியாக இருக்கும் என்னுடைய; மாமைக்கு இன்று — இயற்கையான நிறத்திற்கு; வாழ்கின்ற — வாழ்க்கை அளிக்க; ஆறு தோன்றிற்று — வந்து தோன்றியதோ?; இதுவோ — இந்த சந்திரன்

sūzhginṛa — pervading everywhere; kangul — caused by the night; surungā — not contracted (huge); karu — being black; irul̤ — darkness’; thiṇimbai — strength; pŏzhginṛa — splitting; am — being beautiful; pil̤l̤ai — favourable like a son; thingal̤um — chandhiran too; pŏzhga — let him split; vāliyadhu — strong; vandhu thŏnṛiṝu — it rose up (in the sky); thuzhāy malarkkĕ — only for the divine garland of thul̤asi (worn by sarvĕṣvaran); thāzhginṛa — languishing; nenjaththu — having heart; oru thamiyāttiyĕn — ī, who am lonely, without anyone to assist; my; māmaikku — natural complexion; inṛu — during this time; vāzhginṛa āṛu — the way ī live; idhuvŏ — is it like this?

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

In the profound state of separation from her beloved Nāyakan, the Nāyakī (the Āzhvār in a state of feminine emotion) sought to sustain her very life by gazing upon those objects in the world that bore some resemblance to Him. However, as this state of viraha-tāpam (the anguish of separation) intensified, the oppressive darkness of

+ Read more

TVT 71 TVT 73