TVT 68

Confusion of Time.

கால மயங்கு

2545 மலர்ந்தேயொழிந்தில மாலையும்மாலைப் பொன்வாசிகையும் *
புலந்தோய்தழைப்பந்தர் தண்டுற நாற்றி * பொருகடல்சூழ்
நிலந்தாவியவெம்பெருமான்தனதுவைகுந்தமன்னாய்!
கலந்தார்வரவெதிர்கொண்டு * வன்கொன்றைகள் கார்த்தனவே.

2545 malarnte ŏzhintila * mālaiyum mālaip pŏṉ vācikaiyum *
toy tazhaip pantar taṇṭu uṟa nāṟṟi ** pŏru kaṭal cūzh
nilantāviya ĕm pĕrumāṉ taṉatu vaikuntam aṉṉāy *
kalantār varavu ĕtir kŏṇṭu * vaṉ kŏṉṟaikal̤ kārttaṉave68

Ragam

Thalam

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Divya Desam

Paramapadam

Simple Translation

2545. He says, “You are like Vaikuntam of the god who measured the earth surrounded with oceans. Kondrai trees have begun to bloom even though the rainy season has not arrived— they seem to be inviting the rainy season with their branches where long golden flowers hang. ”

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பொரு — அலைகளையுடைய; கடல் சூழ் — கடலினால் சூழ்ந்த; நிலம் தாவிய — பூமியைத் தாவி அளந்த; எம் பெருமான் தனது — எம்பெருமானின்; வைகுந்தம் — வைகுண்டத்தை; அன்னாய்! — போன்றவளே!; வன் — வலிய; கலந்தார் — கலந்து பிரிந்து சென்றவனின்; கொன்றைகள் — கொன்றை மரங்கள்; வரவு — வரவை கொன்றை பூக்கும் காலத்தில் வருகிறேன் என்று கூறியவன் இன்னும் வரவில்லயே; எதிர் கொண்டு — எதிர் பார்த்துக்கொண்டு; கார்த்தனவே — அரும்புகள் விட ஆரம்பித்தன என்று கூறும் நாயகியிடம் அவள் தோழி அவளை ஸமாதனப்படுத்தி கூறுவது மேலே; மாலையும் — மாலைகளையும்; மாலைப் பொன் — மாலையாகச்செய்யப்பட்ட பொன்மயமான; வாசிகையும் — ஸரமாகவும்; புலம் தோய் — பூமியிலே படிந்த; தழைப்பந்தர் — செழித்த பந்தலாக; தண்டு உற — கிளைகளிலே பொருந்தி; நாற்றி — தொங்கவிட்டுக்கொண்டு இருப்பவை; மலர்ந்தே — இன்னும் பூர்ணமாக; ஒழிந்தில — பூக்கவில்லையே என்கிறாள்

poru — agitating; kadal — ocean; sūzh — surrounded by; nilam — bhūmi (earth); thāviya — one who measured; emperumān thanadhu — sarvĕṣvaran’s; vaigundham annāy — one who is (enjoyable) like ṣrīvaikuṇtam!; van — being cruel; konṛaigal̤ — konṛai trees; kalandhār — sarvĕṣvaran who united (with you); varavu — arrival; edhir koṇdu — expecting; kārththana — are forming buds; mālaiyum — as garlands (string); mālai — made as garland; pon vāsigaiyum — golden strings; pulam — on the earth; thŏy — falling; thazhai — well grown; pandhal — as a bower; thaṇdu — in the branches; uṛa — fitting; nāṝi — making it to hang; malarndhĕyozhindhila — have not blossomed fully

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

This pāśuram unfolds within the sacred dramatic context of nāyaka-nāyaki bhāva, where the Āzhvār assumes the emotional state of a heroine (nāyaki) pining for her Divine Beloved, the Supreme Hero (nāyakan), Sriman Nārāyaṇa. Having experienced the supreme bliss of divine union, the nāyaki now endures the profound sorrow of separation

+ Read more

TVT 67 TVT 69