TVT 42

The Heroine, Captivated by the Beauty of the Hero's Eyes, Speaks in Wonder.

தலைவனது கண்ணழகில் ஈடுபட்ட தலைவி வியந்துரைத்தல்

2519 வன்காற்றறைய ஒருங்கேமறிந்துகிடந்தலர்ந்த *
மென்காற்கமலத்தடம்போற்பொலிந்தன * மண்ணும் விண்ணும்
என்காற்களவின்மைகாண்மினென்பானொத்துவான் நிமிர்ந்த
தன்கால்பணிந்தவென்பால் * எம்பிரானதடங்கண்களே.

2519 vaṉ kāṟṟu aṟaiya ŏruṅke maṟintu kiṭantu alarnta *
mĕṉ kāl kamalat taṭampol pŏlintaṉa ** maṇṇum viṇṇum
ĕṉ kāṟku al̤aviṉmai kāṇmiṉ ĕṉpāṉ ŏttu vāṉ nimirnta *
taṉ kāl paṇinta ĕṉpāl * ĕm pirāṉa taṭaṅ kaṇkal̤e42

Ragam

Thalam

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Simple Translation

2519. She says, “He grew to the sky as if to say, ‘The distance between the sky and the earth is too small for me. ’ My eyes that worship his feet are like the soft lotuses in a pond waving in a strong wind. ”

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

மண்ணும் — மண்ணுலகமும்; விண்ணும் — விண்ணுலகமும்; என் காற்கு — என் திருவடிகளுக்கு; அளவின்மை — தகுதி இல்லாமையை; காண்மின் — பாருங்கள்; என்பான் ஒத்து — என்று சொல்லுவது போல; வான் நிமிர்ந்த — ஆகாசத்தை நோக்கி வளர்ந்த; தன் கால் — தன்னுடைய திருவடிகளை; பணிந்த என் பால் — வணங்கின என்னிடத்தில்; எம் பிரான் — அருள் செய்த பெருமானின்; தடம் கண்களே — விசாலமான கண்கள்; வன் காற்று அறைய — பெருங்காற்று வீசுதலால் ஒருங்கே மறிந்து ஒரு பக்கமாகச் சாய்ந்து; கிடந்து அலர்ந்த — மடிந்து இருந்து மலர்ந்த; மென் கால் — மிருதுவான கொடியையுடைய; கமலத் தடம் போல் — தாமரைத் தடாகங்கள் போல்; பொலிந்தன — அழகு மிக்கு விளங்கின

maṇṇum — the earth; viṇṇum — the upper worlds; enkāṛku — for my divine feet; al̤avinmai — are not apt; kāṇmin — please see; enbān oththu — as if saying so; vān — in the sky; nimirndha — growing; thanpāl — towards him; paṇindha — worshipped; en pāl — (caused) towards me; empirāna — sarvĕṣvaran’s; thadam — expansive; kaṇgal̤ — divine eyes; van — bring cruel; kāṝu — wind; aṛaiya — to blow; orungĕ — towards one side; maṛindhu kidandhu — having fallen; alarndha — blossoming; men — soft; kāl — having a creeper; kamalam — lotus flowers’; thadam pŏl — like ponds; polindhana — were full of beauty

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

The Āzhvār, in the deeply emotional state of a nāyikā pining for her Lord, expressed her profound distress, confessing that she could no longer endure the torment of the breeze and was on the verge of perishing from the sorrow of separation. In immediate response to this heartfelt plea, the ever-merciful Lord, Sriman Nārāyaṇa, bestowed

+ Read more

TVT 41 TVT 43