TVM 9.3.10

O Nārāyaṇa! How Shall I Praise Your Noble Character?

நாராயணா! உன் சீலத்தை எப்படிப் புகழ்வேன்?

3704 தாளதாமரையான் உனதுந்தியான் *
வாள்கொள்நீள்மழுவாளி உன்னாகத்தான் *
ஆளராய்த்தொழுவாரும் அமரர்கள் *
நாளும்என்புகழ்கோ உனசீலமே.

3704 tāl̤a tāmaraiyāṉ * uṉatu untiyāṉ *
vāl̤ kŏl̤ nīl̤ mazhu āl̤i * uṉ ākattāṉ **
āl̤arāyt tŏzhuvārum * amararkal̤ *
nāl̤um ĕṉ pukazhko * uṉa cīlame? (10)

Ragam

Kēdāra / கேதார

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3704. The Lord bears the one born on a lotus petal on his navel, while the one wielding the long and bright trident leans on his person. He harbors tender love for the Devas, who pose as his vassals. If I were to praise your abundant grace until the end of time, would it ever exhaust your great glory?

Explanatory Notes

The Āzhvār is weighed down by the amazing simplicity of the Lord and His grace galore, extended even to the selfish Devas, the denizens of the upper worlds, and the self-centred Brahmā and Rudra, by holding the former right on His navel and by assigning a part of His body to the latter.

Surely, even persons, quite competent to sing the Lord’s praise, can never exhaust it, although they sing His glory for all time.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

தாள — தண்டை உடைய; தாமரையான் — தாமரையில் பிறந்த பிரமன்; உனது உந்தியான் — உன் உந்தியைப் பற்றினவன்; வாள் கொள் — ஒளி பொருந்திய; நீள் மழு ஆளி — நீண்ட மழு உடைய ருத்ரன்; உன் — உனது; ஆகத்தான் — சரீரத்தின் ஒரு பகுதியில் உள்ளான்; ஆளராய் — அடியார்களாக; தொழுவாரும் — கைங்கர்யம் செய்பவர்கள்; அமரர்கள் — நித்யஸூரிகள்; உன சீலமே — உன்னுடைய சீல குணத்தை; நாளும் — காலமெல்லாம் கொடுத்தாலும்; என் புகழ்கோ? — உன் புகழை எத்தைச் சொல்லிப் புகழ்வேன்?

unadhu — your; undhiyān — has your navel as the abode;; vāl̤ — glow; kol̤ — having; nīl̤ — big; mazhu — axe; āl̤i — rudhra who rules over; un āgaththān — is on one side of your divine form;; āl̤ar āy — servitors like nithyasūris; thozhuvārum — those who worship; amarargal̤ — groups of other dhĕvathās who are prayŏjanāntharaparas (seekers of benefits other than kainkaryams);; un — your; seelam — simplicity; nāl̤um — even if tried forever; en — how; pugazhkŏ — will ī praise?; seelam ellai ilān — one who has boundless simplicity/qualities; adi mĕl — on the divine feet

Detailed Explanation

In this tenth pāśuram, our revered Āzhvār contemplates the boundless and astonishing simplicity of Sriman Nārāyaṇa. He marvels that the Supreme Lord serves as the ultimate refuge even for lowly devatās who remain ignorant of the true nature of selfless servitude (kainkaryam). Overwhelmed by this divine quality of easy accessibility, the Āzhvār declares that the sublime

+ Read more

TVM 9.3.9 TVM 9.3.11