TVM 7.9.3

I Will Never Forget the Father.

அப்பனை நான் மறக்கவேமாட்டேன்

3543 ஆமுதல்வனிவனென்று தற்றேற்றி * என்
நாமுதல்வந்துபுகுந்து நல்லின்கவி *
தூமுதற்பத்தர்க்குத் தான்தன்னைச்சொன்ன * என்
வாய்முதலப்பனை என்றுமறப்பனோ?

TVM.7.9.3

3543 ā mutalvaṉ ivaṉ ĕṉṟu * taṉ teṟṟi * ĕṉ
nā mutal vantu pukuntu * nal iṉ kavi **
tū mutal pattarkkut * tāṉ taṉṉaic cŏṉṉa * ĕṉ
vāy mutal appaṉai * ĕṉṟu maṟappaṉo? (3)

Ragam

Ārabi / ஆரபி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3543. How could I ever forget my Lord, who wished for me to become the leader of the devoted clan, bestowed clarity upon me, and filled my tongue with sweet songs to serve the pious, the great Benefactor who granted me the gift of speech?

Explanatory Notes

(i) The Āzhvār gratefully acknowledges the Lord’s assignment to him of the role of redeeming the worldlings, sunk in sorrow and despair, by instilling in him, as a preparatory measure, clarity of knowledge and understanding that He is the Supreme Lord of the Universe, the Sole Refuge of all His subjects. Bent upon redeeming the subjects in the ‘Līlā Vibhūti’ (Sportive

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இவன் — குருகூர்ச்சடகோபனாகிய இவன்; முதல்வன் ஆம் என்று — பிரபந்ந ஜநகூடஸ்தானாகக் கடவன் என்று; தன் — தன் விஷயமான; தேற்றி — தெளிவை எனக்குப் பிறப்பித்து; என் நா முதல் — என்னுடைய நாவிலே தானே; வந்து புகுந்து — வந்து புகுந்து; நல் இன் கவி — நல்ல இனிய சொல் தொடைகளை நான் பாடுவதாகச் சொன்னான்; தூ முதல் — தூய்மையான; பத்தர்க்கு — பக்தர்களுக்கு; தான் தன்னை சொன்ன — தானே தன்னை கவி பாடிக்கொண்டவனாய்; என்வாய் முதல் — என் வாக்குக்குக் காரணமான; அப்பனை — எம்பெருமானை; என்று மறப்பனோ — ஒரு நாளும் மறக்க மாட்டேன்

enṛu — saying; than — him; thĕṝi — determined in his mind (upon me); mudhal — first; en nā — in my tongue; vandhu pugundhu — entered; nal — having no shortcoming in the meanings and the words; in — being very relishable; kavi — poem; thū — having sathva ṣudhdhi (purity of goodness); mudhal — etc; paththarkku — to be enjoyed by those who have bhakthi; thān — he himself; thannai — about himself; sonna — spoke; en vāy — for my speech; mudhal — cause; appanai — benefactor; enṛu maṛappan — will ī forget?; en āgiyĕ — in me; thappudhal inṛi — without missing

Detailed Explanation

In this sixth pāśuram of the chapter, Śrī Nammāzhvār eloquently expresses the utter impossibility of forgetting the Supreme Benefactor, Sriman Nārāyaṇa, who so graciously used the Āzhvār as His chosen instrument to sing of His own divine glories. Emperumān, the ultimate Causal Lord, determined in His divine mind, "I should be sung by him," and in an act of profound grace,

+ Read more

TVM 7.9.2 TVM 7.9.4