TVM 3.4.1

By What Name Shall I Call upon Kaṇṇaṉ?

கண்ணனை என்னவென்று கூறியழைப்பேன்?

3046 புகழுநல்லொருவன் என்கோ! பொருவில்சீர்ப் பூமியென்கோ? *
திகழும்தண்பரவையென்கோ? தீயென்கோ வாயுவென்கோ? *
நிகழுமாகாசமென்கோ? நீள்சுடரிரண்டுமென்கோ? *
இகழ்விலிவ்வனைத்துமென்கோ? கண்ணனைக்கூவுமாறே. (2)

TVM.3.4.1

3046 ## pukazhum nal ŏruvaṉ ĕṉko? *
pŏru il cīrp pūmi ĕṉko? *
tikazhum taṇ paravai ĕṉko? *
tī ĕṉko? vāyu ĕṉko? **
nikazhum ākācam ĕṉko? *
nīl̤ cuṭar iraṇṭum ĕṉko? *
ikazhvu il iv aṉaittum ĕṉko? *
kaṇṇaṉaik kūvum āṟe (1)

Ragam

Yamunākalyāṇi / யமுனாகல்யாணி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

3046. How shall I speak of Kaṇṇaṉ, my all-pervading Lord? Shall I say He is the one adored by all sacred texts, or shall I describe Him as the peerless Earth or the bright ocean? Could I say He is fire or air or the space in between, or the Sun and the Moon, or perhaps the sum of all of them?

Explanatory Notes

The Āzhvār looks on, in bewildering amazement, when the Lord presents Himself as an embodiment of the elements that have gone into the making of the universe and its multifarious contents, His auspicious qualities also shining forth, side by side. Unlike others who could see everything in its outer form only, the Āzhvār discerns the Lord in each and everything, and nothing

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கண்ணனை — கண்ணனை; கூவுமாறு — சொல்லியழைக்கும் விதம்; புகழும் — வேதங்களால் புகழப்பட்ட; நல் — சிறந்த குணங்களையுடையவன்; ஒருவன் — ஒப்பற்றவன்; என்கோ? — என்று சொல்வேனோ?; பொருவில் — ஒப்பில்லாத; சீர்ப் பூமி — சிறப்புக்களையுடைய பூமி; என்கோ? — என்று சொல்வேனோ?; திகழும் தண் — ஒளியுள்ள குளிர்ந்த; பரவை — நீர்நிலை; என்கோ? — என்று சொல்வேனோ?; தீ என்கோ? — அக்னி என்பேனோ?; வாயு என்கோ? — காற்று என்பேனோ?; நிகழும் ஆகாசம் — எங்குமுள்ள ஆகாசம்; என்கோ? — என்று சொல்வேனோ?; நீள் சுடர் — ஸூர்யன் சந்திரன் என்ற; இரண்டும் என்கோ? — இரண்டு சுடர்கள் என்பேனோ?; இகழ்வு இல் — ஒன்று விடாமல்; இ அனைத்தும் — இவை அனைத்தும்; என்கோ? — என்று சொல்வேனோ?

kaṇṇanai — krishṇa; kūvumāṛu — the method of explaining him; pugazhum — praised by (vĕdhams and vaidhikas); nal — having distinguished forms and wealth; oruvan — adhvithīya- unparalleled one; enkŏ — should ī say?; poru — match; il — not having; sīr — having completeness in all qualities (such as bearing everything etc); bhūmi enkŏ — should ī say earth?; thigazhum — radiant (due to its purity); thaṇ — naturally cool; paravai enkŏ — should ī say water forms?; thī enkŏ — should ī say fire (that removes coolness)?; vāyu enkŏ — should ī say air (which is the cause for prāṇa (vital air) etc)?; nigazhum — proximate (surrounding all those that were born out of it); ākāsam enkŏ — should ī say ether?; nīl̤ — (through the rays) reaching radiantly everywhere; sudar iraṇdum enkŏ — should ī say the two luminous objects (moon and sun); igazhvil — without leaving out anything; ivai — these; anaiththum enkŏ — should ī say all?

Detailed Explanation

As the sublime commencement of the fourth chapter in the third decade of the Thiruvāymozhi, this inaugural pāśuram serves, as our venerable pūrvācāryas such as Nanjīyar and NampiLLai have graciously elucidated, as a concise and profound summation of the divine principles that are to be unfurled in the subsequent verses. Vādhi Kēsari Azhagiya MaNavāLa Jīyar mercifully

+ Read more

TVM 3.4.2