TVM 2.5.7

The Lord on the Serpent Couch is Himself Kaṇṇaṉ and Rāma.

பாம்பணையானே கண்ணனும் இராமனும்

2951 பாம்பணைமேல்பாற்கடலுள் பள்ளியமர்ந்ததுவும் *
காம்பணைதோள்பின்னைக்கா ஏறுடனேழ்செற்றதுவும் *
தேம்பணையசோலை மராமரமேழெய்ததுவும் *
பூம்பிணையதண்துழாய்ப் பொன்முடியம்போரேறே.

TVM.2.5.7

2951 pāmpu aṇaimel pāṟkaṭalul̤ * pal̤l̤i amarntatuvum *
kāmpu aṇai tol̤ piṉṉaikku āy * eṟu uṭaṉ ezh cĕṟṟatuvum **
tem paṇaiya colai * marāmaram ezh ĕytatuvum *
pūm piṇaiya taṇ tuzhāyp * pŏṉ muṭi am por eṟe (7)

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiruppārkadal

Simple Translation

2951. My Lord, trim and lovely like a martial bull, wears a golden crown and the tulacī garland. Cool and well-put-together, He reclines on the serpent bed in the milk-ocean. For the sake of Piṉṉai with fine shoulders, He tamed the seven bulls all at once and pierced the seven trees.

Explanatory Notes

(i) In terms of the new technique adopted by the Lord, as set out in the previcus song, the Lord exhibited a few of the wondrous deeds performed by Him long back and the Āzhvār records them here, as envisioned by him.

(ii) According to one tradition, Nappiṇṇai, the charming shepherdess, believed to be an incarnation of Goddess Nīlā Devī, was a niece of Yaśodhā. Her

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

பாற்கடலுள் — பாற் கடலில்; பாம்பு அணை மேல் — பாம்பு அணை மேல்; பள்ளி அமர்ந்ததுவும் — கண்வளர்தல் பொருந்தினதும்; காம்பு அணைதோள் — மூங்கில் போன்ற தோள்களையுடைய; பின்னைக்கு ஆய் — நப்பின்னைக்காக; ஏறு உடன் ஏழ் — ஏழு காளைகளை ஒரே சமயத்தில்; செற்றதுவும் — கொன்றதுவும்; தேம் பணைய — தேனையும் கிளைகளையுமுடைய; சோலை — சோலையாகத் தழைத்த; மராமரம் ஏழ் — ஏழு மராமரங்களையும்; எய்ததுவும் — ஓர் அம்பால் துளை செய்ததும்; பூம் பிணைய — அழகிய தொடுக்கப்பட்ட; தண் துழாய் — குளிர்ந்த துளசி மாலை அணிந்த; பொன் முடி — பொன்மயமான திருமுடியையுடைய; அம் போரேறே — காளை போன்றவனே!

pāṛkadalul̤ — īn the milk ocean; pāmbu aṇai mĕl — on the serpent bed; pal̤l̤i — resting; amarndhaduvum — firmly placed; kāmbu aṇai — l̤ike bamboo; thŏl̤ — having shoulders; pinnaikkāy — for nappinnaip pirātti; ĕṛu ĕzhu — seven bulls; udan — at the same time; seṝadhuvum — killed; thĕn — honey; paṇaiya — having branches; sŏlai — (due to that) grown like a garden; marāmaram — pipal (peepal) tree; ĕzh — seven; eydhadhuvum — shot; pū — beautiful; piṇaiya — woven; thaṇ — cool; thuzhāy — decorated by thul̤asi; pon — very radiant; mudi — having crown; am — delight to watch; pŏr — prideful, being focused on destroying the enemies; ĕṛu — l̤ike a bull

Detailed Explanation

In this seventh pāsuraṁ, the Āzhvār, having been blessed with the divine union he so fervently sought, now immerses himself in the blissful experience of Emperumān's divine activities (divya ceṣṭitaṅṅaḷ). The Āzhvār perceives that Sriman Nārāyaṇa, who is the undisputed Master of the nityasūris—the eternal, ever-liberated souls of Śrī Vaikuṇṭha who possess unblemished

+ Read more

TVM 2.5.6 TVM 2.5.8