TVM 2.5.4

Tirumāl is Insatiable Nectar.

தெவிட்டாத அமிழ்தம் திருமால்

2948 எப்பொருளும்தானாய் மரதகக்குன்றமொக்கும் *
அப்பொழுதைத்தாமரைப்பூக் கண்பாதம்கைகமலம் *
எப்பொழுதும்நாள்திங்கள் ஆண்டூழியூழிதொறும் *
அப்பொழுதைக்கப்பொழுது என்னாராவமுதமே.

TVM.2.5.4

2948 ĕp pŏrul̤um tāṉ āy * maratakak kuṉṟam ŏkkum *
appŏzhutait tāmaraippūk * kaṇ pātam kai kamalam **
ĕppŏzhutum nāl̤ tiṅkal̤ * āṇṭu ūzhi ūzhitŏṟum *
appŏzhutaikku appŏzhutu * ĕṉ ārā amutame (4)

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

2948. The Lord, who encompasses all things within Himself, shines like an emerald mountain. His eyes, feet, and hands are like red lotuses in fresh bloom. He is an ever-refreshing nectar to me, at all times, through days, months, years, and ages.

Explanatory Notes

In his preamble to this song, the illustrious Nampiḷḷai says: Seeing the Āzhvār comparing repeatedly the Lord’s eyes, lips, hands and feet to red lotus, some persons asked him why he went on repeating the same thing. The Āzhvār rejoined, “Well, I cannot help saying so, for every moment, down the days, months, years and a whole epoch, there is a freshness about Him, like

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

எப்பொழுதும் — எப்பொழுதும்; நாள் திங்கள் — எல்லா நாட்களும் எல்லா மாதங்களும்; ஆண்டு — எல்லா வருஷங்களும்; ஊழி ஊழி தொறும் — ஊழி ஊழிகள் தோறும்; அப்பொழுதைக்கு — அப்போதைக்கு; அப்பொழுது — அப் பொழுது; என் ஆரா — எனக்குத் தெவிட்டாத; அமுதமே — அமுதமாய் இருக்கும் பெருமான்; எப் பொருளும் — எல்லாப் பொருள்களும்; தானாய் — தனக்குள் அடங்கப் பெற்றவனாய்; மரதகக் குன்றம் — மரகத மலையை; ஒக்கும் — ஒத்தவன் ஆனான்; அப் பொழுதை — அப்போது அலர்ந்த; தாமரைப் பூ கண் — தாமரைப் பூ போலே கண்களும்; அப் பொழுதை — அப்போது அலர்ந்த; கமலம் — கமலம் போல்; பாதம் கை — திருவடிகளும் கைகளும் பொலிவு பெற்றன

eppozhudhum — all moments; ennāl̤ — all days; eththingal̤ — all months; evvāṇdu — all years; evvūzhi ūzhi thoṛum — all yuga cycles; appozhudhaikku appozhudhu — every such moment; en — being united with me; ārā — unquenchable; amudham — nectar; epporul̤um — all objects; thānāy — feeling satisfied for being the āthmā of everything; maradhagak kunṛam okkum — having greatness (in height), complexion and strength like an emerald mountain; appozhudhai — freshly blossomed; thāmaraip pū — like a lotus flower; kaṇ — eyes; appozhudhaik kamala — freshly blossomed lotus flower like; pādham — divine feet; kai — divine hands acquired freshness

Detailed Explanation

In the previous pāśuram, Śrī Nammāzhvār became utterly captivated, declaring that the Emperumān who had so graciously united with him possesses an unlimited and inexhaustible sweetness, an ambrosia to be savored every moment for all of eternity. Building upon this state of divine bliss, the great ācāryas elucidate the context for this subsequent verse. As explained

+ Read more

TVM 2.5.3 TVM 2.5.5