TVM 10.2.6

Let Us Approach Govinda.

கோவிந்தனை நணுகுவோம்

3799 அமரராய்த்திரிகின்றார்கட்கு ஆதிசேரனந்தபுரத்து *
அமரர்கோனர்ச்சிக்கின்று அங்ககப்பணிசெய்வர் விண்ணோர் *
நமர்களோ! சொல்லக்கேண்மின் நாமும்போய்நணுக வேண்டும் *
குமரனார்தாதைதுன்பம்துடைத்த கோவிந்தனாரே.

TVM.10.2.6

3799 amararāyt tirikiṉṟārkaṭku * āti cer aṉantapurattu *
amarar koṉ arccikkiṉṟu * aṅku akap paṇi cĕyvar viṇṇor **
namarkal̤o cŏllak kel̤miṉ * nāmum poy naṇukaveṇṭum *
kumaraṉār tātai * tuṉpam tuṭaitta kovintaṉāre (6)

Ragam

Kamās / கமாஸ்

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiruvananthapuram

Simple Translation

3799. Worship the Lord who relieved the distress of Kumaraṉ's father, the proud Chief of the Immortals, residing lovingly in holy Aṉantapuram. Sēṉāpathi Āḻvāṉ, leader of Nithyasuris, is supported by others from SriVaikuntam. Listen closely, my friends; we too shall join that sacred assembly and worship the Lord.

Explanatory Notes

(i) Holy Aṉantapuram is to be coveted even more than spiritual world, inasmuch as the former attracts even the exalted denizens of spiritual world who move down from those dizzy heights and serve the Lord enshrined here. Here then is a pilgrim centre, where parity is enjoyed by the ‘Nitya Sūrīs’ of spiritual world and the ‘Nitya Samsārīs’, down here. The Lord’s face, navel

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

குமரனார் தாதை — முருகனின் தந்தையான சிவபிரானின்; துன்பம் துடைத்த — துயரைப் போக்கின; கோவிந்தனாரே — பெருமானான கண்ணனாய்; அமரர் ஆய் — அமரரென்று பெயர் பெற்று; திரிகின்றார்கட்கு — திரிகின்றவர்களுக்கும்; ஆதி — தலைவனாயிருக்கும் அவன்; சேர் அனந்தபுரத்து — இருக்கும் திருவனந்தபுரத்தில்; அமரர் கோன் — சேனை முதலியார்; அர்ச்சிக்கின்று — ஆராதிக்க அதற்குப் பொருத்தமாக; அங்கு அகப்பணி — அந்தரங்கமான பணிவிடைகளைச்; செய்வர் — செய்யுமவர்கள்; விண்ணோர் — நித்ய முக்தர்களாயிருப்பார்; நமர்களோ! — நம்முடையவர்களே!; சொல்ல — நாம் சொல்வதை; கேண்மின் — கேளுங்கள்; நாமும் போய் — நாமும் போய் அவர்களோடு; நணுக வேண்டும் — கூடி கைங்கரியம் செய்ய வேண்டும்

gŏvindhanār — as krishṇa; amarar āy — as other dhĕvathās; thirginṛārgatku — those who roam around; ādhi — being the creator; sĕr — mercifully resting; ananthapuraththu — in thiruvananthapuram; amarar kŏn — sĕnai mudhaliyār (vishvaksĕnar); archchikkinṛu — for the worship; angu — arriving in that abode; agap paṇi seyvar — those who perform confidential services in assisting him in such worship; viṇṇŏr — are the residents of paramapadham;; namargal̤ŏ — ŏh our people!; sollak kĕṇmin — listen to what ī say;; nāmum pŏy — let us also go (along with them); naṇuga vĕṇdum — should reach.; ulagu — worlds; uyir — creatures (such as humans)

Detailed Explanation

In this sixth pāśuram, the Āzhvār passionately establishes the pre-eminence of Tiruvanantapuram over even the supreme spiritual realm of Paramapadam. The ācāryas, including the venerable Nañjīyar, unanimously highlight the central theme: this earthly abode is rendered an even more fitting goal for the aspiring soul because the celestial nityasūris themselves descend

+ Read more

TVM 10.2.5 TVM 10.2.7