TVM 10.10.3

O Tirumāl! Without You, I Have No Other Refuge.

திருமாலே! நீயின்றி எனக்கு வேறு பற்றுக்கோடு இல்லை

3884 கூவிக்கொள்ளாய்வந்தந்தோ! என்பொல்லாக் கருமாணிக்கமே! *
ஆவிக்கோர்பற்றுக்கொம்பு நின்னலாலறிகின்றிலேன் யான் *
மேவித்தொழும்பிரமன்சிவன் இந்திரனாதிக்கெல்லாம் *
நாவிக்கமலமுதற்கிழங்கே! உம்பரந்ததுவே.

3884 kūvik kŏl̤l̤āy vantu anto! * ĕṉ pŏllāk karumāṇikkame *
āvikku or paṟṟukkŏmpu * niṉ alāl aṟikiṉṟileṉ yāṉ **
mevit tŏzhum piramaṉ civaṉ * intiraṉ ātikku ĕllām *
nāvik kamala mutal kizhaṅke! * umpar anta atuve (3)

Ragam

Kalyāṇi / கல்யாணி

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

3884. Oh my Lord, pure as virgin sapphire. From Your navel sprouted the lotus stem that gave rise to Piramaṉ and through him, Civaṉ, Intiraṉ, and all others devoted to You. You are cherished by the exalted Nithyasuris in SriVaikuntam. I find no support for my life other than You. I pray that You call me to Your lotus feet.

Explanatory Notes

(i) Like unto the thirsty who cry out, “water! water!”, the Āzhvār, who is God-thirsty, repeats his call for the Lord’s succour. Notwithstanding the exuberance of his love for God, it is hardly meet that he should rush unto Him on his own, nor would it redound to the credit of the Lord, if the Āzhvār did so. Therefore it is, the Āzhvār insists that the Lord should come

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

என் பொல்லா — என் துளையில்லாத; கரு மாணிக்கமே! — கருமாணிக்க வடிவழகை உடையவனே!; கூவிக் கொள்ளாய் — என்னைக் கூவி அழைத்துக் கொள்வாய்; மேவித் தொழும் — உன்னை விரும்பித் தொழும்; பிரமன் சிவன் இந்திரன் — பிரமன் சிவன் இந்திரன்; ஆதிக்கு எல்லாம் — முதலானோர்க்கும் காரணமான; நாவிக் கமல — நாபிக்கமலத்திற்கு; முதல் கிழங்கே! — இருப்பிடமானவனே!; உம்பர் — நித்யஸூரிகளுக்கும்; அந்த அதுவே — மேம்பட்டவனே!; ஆவிக்கு ஓர் — என் ஆத்மாவுக்கு ஓர்; பற்றுக்கொம்பு — பற்றுக்கொம்பாக இருக்கும்; நின் அலால் — உன்னைத் தவிர; அறிகின்றிலேன் யான் — வேறு ஒருவரை நான் அறியேன்; வந்து அந்தோ! — அந்தோ! வந்து என்னை அழைத்துக்கொள்

karu māṇikkamĕ — having distinguished form like a precious gem; mĕvith thozhum — those who are reaching and surrendering (to sustain their positions); piraman sivan indhiran — brahmā, rudhra and indhra; ādhikku ellām — and for others; mudhal — origin; nāvik kamalam — for the divine lotus in the divine navel; kizhangĕ — the root; umbar — for nithyasūris; andha adhuvĕ — oh one who is the controller of their nature, existence etc!; āvikku — for my āthmā; ŏr — being the noble abode; paṝuk kombu — supporting pole; nin alāl — other than you; nān aṛiginṛilĕn — ī don-t know;; vandhu — (yourself) arriving; kūvi — inviting; kol̤l̤āy — mercifully accept me; andhŏ! — ālas! ī have to speak out your task! [ẏou should pursue me, but ī am pursuing you here]; umbar — being greater (than elements such as mahath etc , due to being the origin); am — distinguished, due to existing for your sport

Detailed Explanation

In this third pāśuram of the chapter, Śrī Nammāzhvār continues his profound and desperate appeal to the Supreme Lord, Śrīman Nārāyaṇa. As elucidated by the great ācārya Nanjīyar, Āzhvār addresses the Lord as the absolute controller (niyantā) of the true nature (svarūpa), existence (sthiti), and activities (pravṛtti) of all beings, including even the most prideful

+ Read more

TVM 10.10.2 TVM 10.10.4