TCV 110

He Who Pervades the Consciousness of Devotees

பக்தர் சித்தம் மேவியவன்

861 தூயனாயுமன்றியும் சுரும்புலாவுதண்துழாய் *
மாய! நின்னைநாயினேன் வணங்கிவாழ்த்துமீதெலாம் *
நீயுநின்குறிப்பினில் பொறுத்துநல்கு, வேலைநீர் *
பாயலோடுபத்தர்சித்தம்மேய வேலைவண்ணனே!

TCV.110

861 tūyaṉāyum aṉṟiyum * curumpu ulāvu taṇ tuzhāy *
māya niṉṉai nāyiṉeṉ * vaṇaṅki vāzhttum ītĕlām **
nīyum niṉ kuṟippiṉil * pŏṟuttu nalku velai-nīr *
pāyaloṭu pattar cittam * meya velai vaṇṇaṉe (110)

Ragam

Senjurutti / செஞ்சுருட்டி

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Simple Translation

861. You, Māyan, the pure one wearing a cool thulasi garland that swarms with bees, I, a dog, bow to you and worship you. who are colored like the ocean and rest on the water of the sea. You enter the thoughts of your devotees. Forgive all my faults and give me your grace.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

சுரும்பு — வண்டுகள்; உலாவு தண் — உலாவுகின்ற குளிர்ந்த; துழாய் மாய! — துளசி மாலையணிந்த மாயனே!; வேலை நீர் — திருப்பாற்கடலாகிற; பாயலோடு — படுக்கை யோடுகூட; பத்தர் — பக்தர்களுடைய; சித்தம் மேய — மனதில் வஸிக்கும்; வேலை வண்ணனே! — கடல் வண்ணனே!; நாயினேன் — நீசனான நான்; தூயனாயும் — பரிசுத்தனாகவோ; அன்றியும் — பரிசுத்தனல்லாதவனாகவோ; நின்னை வணங்கி — தங்களை வணங்கி; வாழ்த்தும் — துதிப்பதாகிற; ஈதெலாம் — இதனையெல்லாம்; நீயும் — தேவரீரும்; நின் குறிப்பினில் — தங்களுடைய திருஉள்ளத்திலே; பொறுத்து நல்கு — மன்னித்தருள வேண்டும்

tuḻāy māya! — o Lord adorned with tulasi garland; ulāvu taṇ — that is cool and surrounded by; curumpu — bees; cittam meya — You reside in the hearts of; pattar — devotees; pāyaloṭu — and on the bed; velai nīr — that lies in the milky ocean; velai vaṇṇaṉe! — o ocean hued-Lord!; nāyiṉeṉ — I, a lowly person; tūyaṉāyum — whether pure; aṉṟiyum — or impure; niṉṉai vaṇaṅki — I bow to You; vāḻttum — and offer my praise; ītĕlām — all of this; nīyum — You, the Divine One; niṉ kuṟippiṉil — in Your heart; pŏṟuttu nalku — must kindly forgive and bless me

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

In this sacred pāśuram, the Āzhvār humbly presents his apologies before the Supreme Lord, Emperumān, for the profound audacity of offering praise unto Him. He feels utterly unqualified for such an act, for Emperumān is the most distinguished and transcendent Reality, glorified eternally by the highest celestial beings. This sentiment

+ Read more

TCV 109 TCV 111