RNA 105

The Abode for this Servant is the Assembly of Rāmāṉuja's Devotees

அடியேனுக்கு இருப்பிடம் இராமானுச பக்தர் கூட்டமே

3997 செழுந்திரைப்பாற்கடல் கண்துயில்மாயன் * திருவடிக்கீழ்
விழுந்திருப்பார்நெஞ்சில் மேவுநன்ஞானி * நல்வேதியர்கள்
தொழுந்திருப்பாத னிராமானுசனைத் தொழும்பெரியோர்
எழுந்திரைத்தாடுமிடம் * அடியேனுக்கு இருப்பிடமே. (2)

3997 ## cĕzhuntiraip pāṟkaṭal kaṇ tuyil māyaṉ * tiruvaṭikkīzh
vizhuntiruppār nĕñcil * mevu nal ñāṉi ** nal vetiyarkal̤
tŏzhum tirup pātaṉ irāmānucaṉait tŏzhum pĕriyor *
ĕzhuntu iraittu āṭum iṭam * aṭiyeṉukku iruppiṭame (105)

Ragam

Kamās / கமாஸ்

Thalam

Jambai / ஜம்பை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiruppārkadal

Simple Translation

3997. The lord Māyan who rests on the milky ocean rolling with waves stays in the hearts of wise sages and those learned in the Vedās who worship the divine feet of Rāmānujā and dance praising him. Their place is the same as mine, for I am a slave of the god.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

செழுந்திரை — அழகிய அலைகளையுடைய; பாற்கடல் — பாற்கடலில்; கண்டு துயில் — பள்ளி கொண்டிருக்கும்; மாயன் — பெருமானின்; திருவடிக்கீழ் — திருவடிகளின் கீழே; விழுந்திருப்பார் — விழுந்துகிடக்கும் அடியார்களின்; நெஞ்சில் மேவு — மனதினுள்ளும் இருக்கும்; நல் ஞானி — சிறந்த ஞானியாயும்; நல் வேதியர்கள் — நல்ல வைதிகர்களால்; தொழும் — வணங்கப்படும்; திருப் பாதன் — திருவடிகளை உடையவராயும்; இராமாநுசனைத் தொழும் — இராமாநுசரை வணங்கும்; பெரியோர் — சான்றோர்கள்; எழுந்து இரைத்து — எழுந்து கிளர்ந்து இரைந்து; ஆடும் இடம் — கூத்தாடும் இடம்; அடியேனுக்கு இருப்பிடமே — அடியேனுக்கு இருப்பிடமே

pāṛkadal — īn the divine milky ocean; thirai — having waves that are; sezhum — beautiful,; kaṇ thuyil — ḥe is in sleeping position,; māyan — that is, sarvĕṣvaran having the wonder of uṛanguvān pŏl yŏgu sey [thiruvāimozhi – 5.4.1] (m̐īn deep meditation, as if in sleep);; thiruvadik keezh vizhundhiruppār — and falling on ḥis divine feet, yet not moved by this nature (of emperumān in milky ocean), such kalakkam illā nal thava munivar [thiruvāimozhi – 8.3.10] (not having the perturbances of samsāram, such sages like sanakar), (even they) would enjoy this (glorious knowledge) at all times thinking what a great knowledge this is! (knowledge about charama parvam – knowledge related to devotion to āchāryan), and so,; mĕvum — they liked (such knowledge); nenjil — in their mind; (it is ṇot saying: they liked the one having that knowledge).; gyāni — he (emperumānār) is having such knowledge; nal — that is distinguished;; nal vĕdhiyargal̤ — ŏnes who are the most knowledgeable followers of vĕdhas; thozhum — would offer reverence, follow in the path, etc.,; thiruppādham — of the divine feet of emperumānār; he having such divine feet;; irāmānusanai — such emperumānār;; periyŏr — those having the glory; thozhum — of experiencing such emperumānār at all times,; ezhundhu — so they get excited; iraiththu — bustle, making sounds like that of waves,; ādum idam — and dance; place of theirs,; iruppidam — is the place of abode; adiyĕnukku — for me, their servant.; sezhum — beauty; also greatness.

Detailed Explanation

Introduction by Maṇavāḷa Māmuṉigaḷ

It is a truth universally established that the cycle of saṁsāra is to be wholly renounced and the ultimate abode of paramapada is to be ardently sought. Indeed, all souls aspire to that supreme realm as their one true destination. You, however, appear to regard both paramapada and saṁsāra with a certain equanimity. What,

+ Read more

RNA 104 RNA 106