PT 3.9.7

This is the Place Desired by the Butter-Eating Kaṇṇa

வெண்ணெயுண்ட கண்ணன் விரும்புமிடம் இது

1234 விளங்கனியைஇளங்கன்றுகொண்டுஉதிரஎறிந்து
வேல்நெடுங்கணாய்ச்சியர்கள் வைத்ததயிர் வெண்ணெய் *
உளங்குளிரஅமுதுசெய்து இவ்வுலகுண்டகாளை
உகந்தினிதுநாள்தோறும் மருவியுறைகோயில் *
இளம்படிநற்கமுகுகுலைத்தெங்குகொடிச்செந்நெல்
ஈன்கரும்புகண்வளரக்கால்தடவும்புனலால் *
வளங்கொண்டபெருஞ்செல்வம்வளருமணி நாங்கூர்
வைகுந்த விண்ணகரம் வணங்குமடநெஞ்சே!

PT.3.9.7

1234 vil̤aṅkaṉiyai il̤aṅ kaṉṟu kŏṇṭu utira ĕṟintu *
vel nĕṭuṅ kaṇ āycciyarkal̤ vaitta tayir vĕṇṇĕy *
ul̤amkul̤ira amutu cĕytu iv ulaku uṇṭa kāl̤ai *
ukantu iṉitu nāl̤toṟum maruvi uṟai koyil **
il̤ampaṭi nal kamuku kulait tĕṅku kŏṭic cĕnnĕl *
īṉ karumpu kaṇval̤arak kāl taṭavum puṉalāl *
val̤am kŏṇṭa pĕruñ cĕlvam val̤arum aṇi nāṅkūr *
vaikuntaviṇṇakaram-vaṇaṅku maṭa nĕñce -7

Ragam

Aṭāṇa/ அடாணா

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru Vaikundha Vinnagaram

Simple Translation

1234. The lord, strong as a bull, swallowed the worlds, the ocean and the hills, threw Vathsāsuran and Kapithāsuran on each other when they came in the forms of a calf and a vilam tree, and stole the butter that the cowherd women with sharp spear-like eyes had churned and kept. He stays happily every day in Vaikundavinnagaram, the temple in Nāngur where good kamugu trees, coconut trees, fine paddy and sugarcane flourish by the water that flows from the channels and increases the wealth there. O innocent heart, let us go there and worship him.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இளங்கன்று — இளங்கன்றைத் தூக்கி; விளங்கனியை — விளாம்பழங்கள்; கொண்டு உதிர — உதிரும் படி இரண்டு அசுரர்களையும்; எறிந்து — மாளும்படி வீசி யெறிந்தவனையும்; வேல் நெடுங்கண் — வேல் போல் நீண்ட கண்களையுடைய; ஆய்ச்சியர்கள் வைத்த — ஆய்ச்சியர்கள் உறிகளில் வைத்த; தயிர் வெண்ணெய் — தயிரையும் வெண்ணெயையும்; உளங்குளிர — மனம் குளிர; அமுது செய்து — அமுதுசெய்தவனும்; இவ் உலகு — இந்த உலகங்களை; உண்ட — அமுது செய்தவனும்; காளை — யெளவனனாயிருக்கும் எம்பெருமான்; மருவி உறை கோயில் — மருவி உறை கோயில்; உகந்து இனிது — செழித்தோங்கி; நாள்தோறும் — நாள்தோறும்; ஈன் கரும்பு கண்வளர — இனிய கரும்புகளும் வளரும்படி; இளம்படி — இளமையையுடைய; நல் கமுகு — நல்ல பாக்கு மரங்களும்; குலைத் தெங்கு — குலைகளையுடைய தென்னை மரங்களும்; கொடி — வெற்றிலைக் கொடிகளும்; செந்நெல் — செந்நெற்பயிர்களும்; கால் தடவும் — அடியிலே பாய்கின்ற; புனலால் — தண்ணீரினால்; வளம் கொண்ட — வளம் மிகுந்த; பெருஞ்செல்வம் — பெருஞ்செல்வமுடைய; வளரும் அணி — வளரும் அழகிய; நாங்கூர் — திருநாங்கூரிலிருக்கும்; வைகுந்தவிண்ணகரம் — வைகுந்தவிண்ணகரம்; வணங்கு மட நெஞ்சே! — வணங்கு மட நெஞ்சே!

il̤am kanṛu koṇdu — lifted up the youthful vathsāsuran (demon in the form of a calf); vil̤anganiyai udhira eṛindhu — threw on the demon who was in the form of a wood apple to kill him; vĕl — like a spear; nedum kaṇ — having wide eyes; āychchiyargal̤ vaiththa — cowherd girls securely placed; thayir veṇṇey — curd and butter; ul̤am kul̤ira — to his divine heart-s content; amudhu seydhu — ate (further); ivvulaguṇda — mercifully ate this world too; kāl̤ai — ever youthful emperumān; ugandhu — with joy; inidhu — to be sweet for the devotees; nādŏṛum — everyday; maruvi uṛai kŏyil — eternally residing without any other expectation; il̤am padi nal kamugu — beautiful areca trees which are naturally youthful; kulaith thengu — coconut trees with clusters [of coconuts]; kodi — beetle creepers; sem nel — red paddy crops; īn karumbu — sweet sugarcane – all of these; kaṇ val̤ara — to grow everyday; kāl thadavum — flowing into their roots; punalāl val̤am koṇda perum selvam — the noble, great wealth which is acquired by the abundance of water; val̤arum — grown; aṇi nāngūr — in beautiful thirunāngūr; vaigundha viṇṇagaram — vaigundha viṇṇagaram; vaṇangu — worship; mada nenjĕ — ŏh humble heart!

Detailed Explanation

The ever-youthful Emperumān, in a glorious display of His divine play (līlā), effortlessly lifted the demon Vatsāsuran, who had deceptively assumed the form of a young calf. With divine might, He then hurled this demon upon another, Kapitthāsuran, who stood disguised as a wood-apple tree, vanquishing them both in a single, magnificent act. Displaying His profound

+ Read more

PT 3.9.6 PT 3.9.8