Chapter 1: Thiruvayindirapuram - (இருந் தண்)

PT 3.1.10

பாடினால் பாவங்கள் பறந்துவிடும்

1157 மூவராகிய ஒருவனை
மூவுலகுண்டுஉமிழ்ந்துஅளந்தானை *
தேவர்தானவர்சென்றுசென்றிறைஞ்சத்
தண்திருவயிந்திரபுரத்து *
மேவுசோதியை வேல்வலவன்
கலிகன்றிவிரித்துரைத்த *
பாவுதண்தமிழ்பத்திவைபாடிடப்
பாவங்கள்பயிலாவே. (2)

PT.3.1.10

1157 ## mūvar ākiya ŏruvaṉai * mūvulaku
uṇṭu umizhntu al̤antāṉai *
tevar tāṉavar cĕṉṟu cĕṉṟu iṟaiñcat * taṇ
tiruvayintirapurattu **
mevu cotiyai vel valavaṉ * kali
kaṉṟi virittu uraitta *
pāvu taṇ tamizhp pattu ivai pāṭiṭap *
pāvaṅkal̤ payilāve-10 **

Ragam

Senjurutti / செஞ்சுருட்டி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiru Aheendrapuram

Simple Translation

1157. Kaliyan who carries a strong spear composed ten beautiful Tamil pāsurams praising the god of the gods in Thiruvayindirapuram where the gods of the sky and the Asurans go to worship him. He measured the earth and the sky with his two feet at Mahabali's sacrifice. If devotees sing these ten beautiful Tamil pāsurams, the results of their bad karmā will disappear.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate poetry to prose conversion (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continiously to form the sentence and understand the simple meaning of those verse.)

மூவர் ஆகிய — தானொருவனே; ஒருவனை — மும்மூர்த்தியாக; மூவுலகு — பிரளயகாலத்தில் மூன்று உலகங்களையும்; உண்டு உமிழ்ந்து — உண்டு உமிழ்ந்து காத்து; அளந்தானை — அளந்தவனும்; தேவர் தானவர் சென்று — தேவர் அசுரர்கள்; சென்று இறைஞ்ச — பலவாறாக துதிக்க; தண் — குளிர்ந்த; திருவயிந்திரபுரத்து — திருவயிந்திரபுரத்தில்; மேவு — சோதிமயமான; சோதியை — பெருமானைக் குறித்து; வேல் வலவன் கலி கன்றி — திருமங்கை மன்னன்; விரித்து உரைத்த — விரிவாக அருளிச்செய்த; பாவு தண் தமிழ் — பரந்த அழகிய; இவை பத்து பாடிட — பத்துப் பாசுரங்களையும் பாடிட; பாவங்கள் பயிலாவே — பாவங்கள் சேராது

mūvar āgiya — ḥaving the forms of brahmā, vishṇu and rudhra; oruvanai — being matchless; mū ulagu — three worlds; uṇdu — consumed; umizhndhu — letting them out; al̤andhānai — (retrieving from mahābali) one who measured and accepted; dhĕvar — dhĕvathās; dhānavar — asuras; senṛu senṛu — repeatedly go; iṛainju — to surrender; thaṇ — invigorating; thiruvayindhirapuraththu — in thiruvahindhrapuram; mĕvu — eternally residing; sŏdhiyai — on the radiant one; vĕl valavan — one who can defeat the enemies with his spear; kali kanṛi — thirumangai āzhvār; viriththu — elaborately; uraiththa — mercifully explained; pāvu — vast; thaṇ — beautiful; thamizh — thamizh language; ivai paththu — these ten pāsurams; pādida — as one sings; pāvangal̤ — sins; payilā — will not remain.

PT 3.1.9