NMT 32

Attain the Holy Feet of Kaṇṇaṉ.

கண்ணன் திருவடிகளை அடைக

2413 கதைப்பொருள்தான் கண்ணன்திருவயிற்றினுள்ள *
உதைப்பளவு போதுபோக்கின்றி * - வதைப்பொருள்தான்
வாய்ந்தகுணத்துப் படாததுஅடைமினோ *
ஆய்ந்தகுணத்தானடி.

2413 kataip pŏrul̤ tāṉ * kaṇṇaṉ tiruvayiṟṟiṉ ul̤l̤a *
utaippal̤avu potu pokku iṉṟi ** - vataip pŏrul̤ tāṉ
vāynta kuṇattup * paṭātatu aṭaimiṉo *
āynta kuṇattāṉ aṭi -32

Ragam

Aṭāṇa/ அடாணா

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

2413. Even though it is a story that when Thirumāl swallowed the world all the creatures survived because he kept them in his stomach and protected them, if someone does not praise him and doubts his power how could he reach his feet and be saved?

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கதை பொருள் தான் — அனைத்துப் பொருள்களும்; கண்ணன் — எம்பெருமானின்; திரு வயிற்றின் — ஸங்கல்பத்தினால்; உள்ள — ஸத்தைப் பெற்றுள்ளன; போது — ஒரு நிமிஷ; போக்கு இன்றி — காலமும்; உதைப்பளவு — ஓயாமல் நிலைபெற்றன; வாய்ந்த குணத்து — கல்யாண குணங்களில்; படாதது — ஈடுபடாத வஸ்து; வதைப் பொருள் தான் — கொலைக்கிடமானது; ஆய்ந்த — சிறந்த; குணத்தான் — கல்யாண குணங்களையுடைய; அடி — அப்பெருமானின் திருவடிகளை; அடைமினோ — பற்றுங்கள்

kadhaip porul̤dhān — smruthi, ithihāsa, purānas (narratives which are quoted as authentic texts); kaṇṇan thiruvayiṝinul̤l̤a — owe their existence to the supreme being’s sankalpa (vow); udhaippu al̤avu — every moment; pŏdhu pŏkkinṛi — without spending (in any other manner); vāyndha guṇaththup padādhadhu — without involving in the amaśing auspicious qualities (of emperumān); vadhaipporul̤dhān — is only hurting others; āyndha guṇaththān — emperumān who has faultless qualities, his; adi — divine feet; adaiminŏ — attain

Detailed Explanation

Avathārikai

In the preceding pāśuram, the revered Āzhvār had offered a stern admonishment to those souls who remain ignorant of the glories of Śrīman Nārāyaṇa, addressing them as “perumAnai EththAtha pEygāL”—O deluded ones who fail to offer praise unto the Supreme Lord! Upon hearing this, certain individuals questioned the Āzhvār, saying, “You, who are the very

+ Read more

NMT 31 NMT 33