NAT 5.7

O Beautiful Cuckoo! Call for the Wielder of the Conch and Discus to Come.

அழகிய குயிலே! சங்குசக்ரபாணியை வரக் கூவாய்

551 பொங்கியபாற்கடல்பள்ளிகொள்வானைப்
புணர்வதோராசயினால் * என்
கொங்கைகிளர்ந்துகுமைத்துக்குதுகலித்
தாவியையாகுலஞ்செய்யும் *
அங்குயிலே! உனக்கென்னமறைந்துறைவு ?
ஆழியும்சங்குமொண்தண்டும் *
தங்கியகையவனைவரக்கூவில் நீ
சாலத்தருமம்பெறுதி.

NAT.5.7

551 pŏṅkiya pāṟkaṭal pal̤l̤ikŏl̤vāṉaip *
puṇarvatu or ācaiyiṉāl * ĕṉ
kŏṅkai kil̤arntu kumaittuk kutukalittu *
āviyai ākulam cĕyyum
am kuyile ** uṉakku ĕṉṉa maṟaintu uṟaivu? *
āḻiyum caṅkum ŏṇ taṇṭum *
taṅkiya kaiyavaṉai varak kūvil * nī
cālat tarumam pĕṟuti (7)

Ragam

Ānandabhairavi / ஆனந்தபைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Divya Desam

Thiruppārkadal

Simple Translation

551. With the desire of uniting with Him, my bosom rejoices, giving me immense distress. O beautiful cuckoo bird, why do you hide? Coo and call Him Make the One with the discus, the conch and the strong club to come to me, You will have the good karmā of doing many generous acts.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அம் குயிலே! — அழகிய குயிலே!; பொங்கிய — அலை பொங்கும்; பாற்கடல் — பாற்கடலில்; பள்ளி — பள்ளி; கொள்வானை — கொண்டுள்ள பெருமானுடன்; புணர்வது — சேர வேண்டும் என்ற; ஓர் ஆசையினால் — ஓர் ஆசையினால்; என் கொங்கை — என் மார்பு; கிளர்ந்து — களித்து; குமைத்துக் — உற்சாகம் கொண்டு; குதுகலித்து — குதூகலித்து; ஆவியை — உயிரை உருக்கி; ஆகுலம் செய்யும் — துன்புறுத்துகின்றன; மறைந்து — கண்ணுக்குப் படாமல் நீ மறைந்து; உறைவு — இருப்பதனால்; உனக்கு என்ன — உனக்கு என்ன பயன்; ஆழியும் சங்கும் — சங்கு சக்கரம்; ஒண் தண்டும் — கதை ஆகியவற்றை; தங்கிய — கையிலேந்திய; கையவனை — பெருமானை; வரக் கூவில் நீ — வரும்படி நீ கூவுவாயாகில்; சாலத் தருமம் பெறுதி — தர்மம் செய்தவளாவாய்

am kuyile! — o beautiful cuckoo bird!; kŏl̤vāṉai — the Lord who resides; pal̤l̤i — resting in; pāṟkaṭal — the divine ocean; pŏṅkiya — where tides rage; or ācaiyiṉāl — due to my desire to; puṇarvatu — be united with; ĕṉ kŏṅkai — my chest; kil̤arntu — rejoices; kumaittuk — filled with enthusiasm; kutukalittu — thrilled with joy; āviyai — that melts by soul; ākulam cĕyyum — and brings me anguish; uṟaivu — since You; maṟaintu — remain hidden from my eyes; uṉakku ĕṉṉa — what use is it for You?; kaiyavaṉai — the Lord; taṅkiya — with His hands holding; āḻiyum caṅkum — the conch, discus; ŏṇ taṇṭum — and mace; varak kūvil nī — if you call Him to come; cālat tarumam pĕṟuti — you will have done a righteous deed

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

In a state of profound longing and separation from her beloved Lord, Āṇḍāḷ addresses the cuckoo bird. With a heart overflowing with sorrow, she entreats it, saying, “If you would only take pity upon my suffering and call out to my Lord, summoning Him to my side, that act alone would constitute the most noble and virtuous of deeds.”

***A

+ Read more

NAT 5.6 NAT 5.8