NAT 13.1

Fan Me with Kaṇṇaṉ's Pītāmbara (Yellow Silk Garment)

கண்ணனது பீதாம்பரத்தைக் கொண்டு வீசுங்கள்

627 கண்ணனென்னும்கருந்தெய்வம் காட்சிபழகிக்கிடப்பேனை *
புண்ணில்புளிப்பெய்தாற் போலப்புறநின்றழகுபேசாதே *
பெண்ணின்வருத்தமறியாத பெருமா னரையில்பீதக
வண்ணஆடைகொண்டு * என்னை வாட்டம்தணியவீசீரே. (2)

NAT.13.1

627 ## kaṇṇaṉ ĕṉṉum karuntĕyvam * kāṭcip pazhakik kiṭappeṉai *
puṇṇiṟ pul̤ip pĕytāl polap * puṟam niṉṟu azhaku pecāte **
pĕṇṇiṉ varuttam aṟiyāta * pĕrumāṉ araiyil pītaka *
vaṇṇa āṭai kŏṇṭu * ĕṉṉai vāṭṭam taṇiya vīcīre (1)

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Nāyaki (lovelorn lady)

Simple Translation

627. "O mothers! I lie immersed in the sight of the dark -hued Kannan. Your gossip is like pouring tamarind juice on a wound. Bring the colorful silk cloth that adorns the waist of the Lord who doesn't understand a girl's despair. Fan me with His waist cloth to give me solace. "

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கண்ணன் என்னும் — கிருஷ்ணன் என்கிற; கருந்தெய்வம் — கருமையான தெய்வத்தின்; காட்சி பழகி — காட்சியிலே பழகி; கிடப்பேனை — கிடக்கிற என்னை; புண்ணில் புளி — புண்ணிலே புளி ரஸத்தை; பெய்தாற் போல — சொரிந்தாற்போல்; புறம் நின்று — வெளியே நின்று; அழகுபேசாதே — கேலி பேசுவதைத் தவிர்த்து; பெண்ணின் வருத்தம் — பெண்ணின் வருத்தம்; அறியாத — அறியாத; பெருமான் — பெருமானுடைய; அரையில் — இடுப்பில் சாத்திய; பீதக வண்ண ஆடை — பீதாம்பரத்தை; கொண்டு — கொண்டுவந்து; என்னை வாட்டம் தணிய — என் தாபம் தீரும்படி; வீசீரே — வீசுங்கள்

kiṭappeṉai — for me, the one who; kāṭci paḻaki — is familiar with the sight of; karuntĕyvam — the dark-hued Lord; kaṇṇaṉ ĕṉṉum — called Krishna; aḻakupecāte — instead of gossiping; puṟam niṉṟu — while standing outside; pĕytāṟ pola — which is like pouring; puṇṇil pul̤i — tamarind juice on a wound; kŏṇṭu — please bring; pītaka vaṇṇa āṭai — the peethambaram; araiyil — the waist cloth; pĕrumāṉ — of the Lord; aṟiyāta — who doesnt not know; pĕṇṇiṉ varuttam — woman's sorrow; vīcīre — and fan me with it; ĕṉṉai vāṭṭam taṇiya — to relive my longing

Detailed Explanation

Avathārikai (Introduction)

In a state of profound longing and separation from her beloved Lord, the Āzhvār addresses her companions. She entreats them to procure the divine, yellow-hued vasthram that graces His sacred waist. Her heartfelt plea is that they should fan her with this garment, believing that its sacred connection to Him will be the only solace

+ Read more

NAT 13.2