MUT 87

Kaṇṇaṉ has a Form like an Emerald.

மரகத மேனியன் கண்ணன்

2368 கலந்துமணியிமைக்கும் கண்ணா * நின்மேனி
மலர்ந்து மரதகமேகாட்டும் * - நலந்திகழும்
கொந்தின்வாய்வண்டறையும் தண்துழாய்க்கோமானை *
அந்திவான்காட்டுமது.

2368 kalantu maṇi imaikkum kaṇṇā! * niṉ meṉi
malarntu * maratakame kāṭṭum ** nalam tikazhum
kŏntiṉvāy vaṇṭu aṟaiyum * taṇ tuzhāyk komāṉai *
anti vāṉ kāṭṭum atu 87

Ragam

Mohana / மோஹன

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2368. O lord ornamented with shining jewels and a cool thulasi garland strung with bunches of flowers that swarm with bees, your body blooms like a flower and shines like an emerald, and the evening sky has your color.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கண்ணா! — கண்ணனே!; மணி — கௌஸ்துப மணியோடு; கலந்து — கூடி; இமைக்கும் — விளங்கும்; நின் மேனி — உன் திருமேனியின் அழகை; மரதகமே மலர்ந்து — மரகதம் தன் ஒளியால்; காட்டும் — ஓரளவு காட்டும்; நலம் திகழும் — அழகாகத் திகழும்; கொந்தின்வாய் — கொத்துக்களிலே; வண்டு — வண்டுகள்; அறையும் — ரீங்கரிக்கும்; தண் துழாய் — துளசிமாலை அணிந்த; கோமானை — பெருமானை; அந்தி — மாலை நேரத்து; வான் — ஆகாயமும்; காட்டும் அது — ஒத்து இருக்கும்

kaṇṇā — ŏh kaṇṇapirān! (krishṇa); maṇi kalandhu — being with kausthuba gemstone [a type of gem worn by emperumān being representative of all āthmās]; imaikkum — displaying; ninmĕni — your divine form; maradhagam — emerald gemstone; malarndhu — having widespread radiance; kāttum — it shows; nalam thigazhum — appearing beautiful; kondhin vāy — in bunches; vaṇdu aṛaiyum — with beetles humming; thaṇ thuzhāy — donning thul̤asi garland; kŏmānai — the supreme being, your divine form; andhi vān adhu kāttum — sky, in evening time, shows.

Detailed Explanation

avathārikai

In his profound state of divine communion, the Āzhvār once again immerses himself in the boundless beauty of Emperumān, employing a magnificent simile to convey his transcendent experience. Through this poetic device, the Āzhvār distinguishes between two aspects of the Lord's splendor. He illustrates the Lord's innate, natural beauty (svābhāvika saundaryam)

+ Read more

MUT 86 MUT 88