MLT 94

O Supreme Lord! My Tongue Praises You Alone.

பரமனே! உன்னையே என் நாக்கு ஏத்தும்

2175 செற்றெழுந்துதீவிழித்துச் சென்றவிந்தவேழுலகும் *
மற்றிவைஆவென்று வாயங்காந்து * முற்றும்
மறையவற்குக்காட்டிய மாயவனையல்லால் *
இறையேனுமேத்தாதுஎன்நா.

2175 cĕṟṟu ĕzhuntu tīvizhittu * cĕṉṟa inta ezhulakum *
maṟṟu ivai ā ĕṉṟu vāy aṅkāntu ** - muṟṟum
maṟaiyavaṟkuk kāṭṭiya * māyavaṉai allāl *
iṟaiyeṉum ettātu ĕṉ nā -94

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2175. Māyavan showed the sages all the worlds he had swallowed, opening his mouth wide and his eyes like fire. My tongue will not praise any other except him. even for a moment.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

செற்று எழுந்து — கோபித்து எழுந்து; தீ விழித்து — நெருப்பெழ விழித்துப் பார்த்து; சென்ற இந்த ஏழ் உலகும் — இந்த ஏழ் உலகங்களும்; மற்று இவை — இவையே என்று சொல்லி; ஆ என்று வாய் அங்காந்து — ஆவென்று வாயைத் திறந்து; முற்றும் — எல்லா உலகையும்; மறையவற்கு — வைதிகனான மார்க்கண்டேய மகரிஷிக்கு; காட்டிய மாயவனை — தன் வாயைக் காட்டிய; அல்லால் — கண்ணனைத் தவிர மற்றொருவனை; என் நா — என் நாவானது; இறையேனும் — சிறிதும்; ஏத்தாது — துதிக்காது

seṝu ezhundhu — getting up angrily; thī vizhiththu — looking with fiery eyes (at dhuryŏdhana and others); senṛa indha ĕzhu ulagaum maṝu ivai — these are the seven worlds which keep going about; ā enṛu vāy angāndhu — opening his divine mouth wide open; muṝūm — all the worlds; maṛaiyavarkku — to bhīshma, dhrŏṇa and other vaidhikas (those who believe in vĕdhams); kāttiya — showed (in his mouth); māyavanai allāl — other than krishṇa who showed amaśing power (no one else); en ṇa — my tongue; iṛaiyĕnum — even a little bit; ĕththādhu — will not praise; ezhundhu — getting up angrily (to destroy the worlds); thī vizhiththu — looking with fiery eyes; seṝu — destroying (all the worlds); senṛa indha ĕzh ulagum maṝu ivai — (saying) these are the seven worlds that went (inside my stomach); āvenṛu vāy angāndhu — opening his divine mouth wide open; muṝum — all the worlds; maṛaiyavarkku — to mārkaṇdĕya rishi (sage), a vaidhika (one who believes in vĕdhams); kāttiya — one who showed mercifully; māyavanai allāl — other than emperumān who has agatithagatanā sāmarthyam (the ability to bind together those which cannot be bound); en nā — my tongue; iṛaiyĕnum — even a little bit; ĕththādhu — will not praise

Detailed Explanation

Avathārikai

Having meditated deeply upon the grave danger posed by the asura Hiraṇyakaśipu in the preceding pāśuram, the Āzhvār's divine consciousness now turns to contemplate the peril instigated by Duryodhana and his malevolent assembly. In this sacred verse, the Āzhvār mercifully describes the glorious manifestation of Emperumān's viśvarūpam (cosmic form).

+ Read more

MLT 93 MLT 95