MLT 73

O Mind! Meditate on the Lord of Tulasī Alone.

மனமே! துழாயானையே கருது

2154 புகழ்வாய்பழிப்பாய்நீ பூந்துழாயானை *
இகழ்வாய்கருதுவாய் நெஞ்சே! * - திகழ்நீர்க்
கடலும்மலையும் இருவிசும்பும்காற்றும் *
உடலுமுயிருமேற்றான்.

2154 pukazhvāy pazhippāy * nī pūn tuzhāyāṉai *
ikazhvāy karutuvāy nĕñce! ** tikazh nīrk
kaṭalum malaiyum * iru vicumpum kāṟṟum *
uṭalum uyirum eṟṟāṉ -73

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2154. O heart!. You may praise or blame him who is adorned with thulasi garlands, you may admire him or scold him. He is the flourishing water of the ocean, the hills, the wide sky, the wind, the body and life of all creatures.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

நெஞ்சே — மனமே!; பூந்துழாயானை — மலர்ந்த துளசிமாலை அணிந்தவனை; நீ புகழ்வாய் — நீ புகழ்ந்தாலும் சரி; பழிப்பாய் — பழித்தாலும் சரி; இகழ்வாய் — இகழ்ந்தாலும் சரி; கருதுவாய் — ஆதரித்தாலும் சரி நீ எது செய்தாலும்; திகழ் நீர்க்கடலும் — அவன் என்றும் நீர் நிறைந்த கடலும்; மலையும் — மலையும்; இருவிசும்பும் — பரந்த ஆகாசமும்; காற்றும் — காற்றும் முதலிய; உடலும் — காரணப் பொருள்களையும் உடல்; உயிரும் — ஆத்மா போன்ற கார்யப் பொருள்களையும்; ஏற்றான் — தரித்துக் கொண்டு இருப்பவன்

nenjĕ — ŏh my heart!; nī — you; pūm thuzhāyānai — one decorated with beautiful thul̤asi (basil) garland; pugazhvāy — may praise; pazhippāy — may abuse; igazhvāy — may disparage; karudhuvāy — may think [good]; — ; thigazh nīr kadalum — Whatever you may do, he [emperumān] ocean with flourishing water; malaiyum — resultant factors such as mountains; iru visumbum kāṝum — causative factors such as the expansive sky (ether), wind etc; udalum uyirum — having both ṣarīram (physical body) and āthmā (soul); ĕṝān — has always sustained.

Detailed Explanation

Avathārikai

In this profound pāśuram, the Āzhvār reveals the sheer depth of his absorption in the divine experience of Emperumān. So complete is his devotional ecstasy that all of his faculties, which are naturally inclined to wander towards the distractions of the material world, have now become entirely subservient to this singular, divine focus. His very

+ Read more

MLT 72 MLT 74