MLT 53

The Service of Ādiśeṣa.

ஆதிசேஷனின் தொண்டு

2134 சென்றால்குடையாம் இருந்தால்சிங்காசனமாம் *
நின்றால்மரவடியாம் நீள்கடலுள் * - என்றும்
புணையாம்மணிவிளக்காம் பூம்பட்டாம்புல்கும்
அணையாம் * திருமாற்குஅரவு. (2)

2134 ## cĕṉṟāl kuṭai ām * iruntāl ciṅkācaṉam ām *
niṉṟāl maravaṭi ām nīl̤ kaṭalul̤ ** ĕṉṟum
puṇai ām maṇi vil̤akku ām * pūm paṭṭu ām pulkum
aṇai ām * tirumāṟku aravu -53

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2134. When Thirumāl walks the snake ādisesha is his umbrella, when he sits he is a throne for him and he is his sandals when he stands. He is a floating bed for the god on the ocean always, a beautiful lamp, a soft silky dress, and the pillow the lord loves to rest on.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

திருமாற்கு — பிராட்டியுடன் கூடிய பெருமானுக்கு; அரவு — ஆதி சேஷன்; சென்றால் — உலாவும்போது; குடையாம் — குடையாக இருப்பான்; இருந்தால் — அமரும்போது; சிங்காசனமாம் — சிங்காசனமாவான்; நின்றால் — நின்றால்; மரவடியாம் — பாதுகை ஆவான்; நீள் கடலுள் — பரந்த கடலில்; என்றும் — துயுலும்போதெல்லாம்; புணையாம் — தெப்பமாவான்; மணி விளக்காம் — மங்கள தீபமாக இருப்பான்; பூம்பட்டாம் — அழகிய திருப்பரிவட்டமாவான்; புல்கும் — தழுவிக்கொள்ளும்; அணையாம் — தலை அணையுமாவன்

thirumāṛku — for emperumān who is with pirātti (ṣrī mahālakshmi); aravu — thiruvananthāzhwān (ādhi ṣĕshan); senṛāl kudaiyām — is an umbrella when (emperumān) goes out; irundhāl singāsanamām — (he) is the throne when he sits; ninṛāl — when emperumān stands; maravadiyām — (he) is the divine sandals; nīl̤ kadalul̤ — in the expansive ocean; enṛum — whenever emperumān reclines; puṇaiyām — (he) is the float; maṇi vil̤akkām — (he) is the auspicious lamp; pūm pattam — (he) is the beautiful divine dress; pulgum aṇaiyām — (he) is the pillow that emperumān embraces

Detailed Explanation

Avathārikai

In this sublime pāśuram, our revered Āzhvār illuminates the glorious state of the nityasūris, the eternal, liberated souls who dwell forever in the splendor of Śrīvaikuṇṭam. Their very nature, their intrinsic svabhāvam, is to render ceaseless and loving service to Emperumān. This stands in stark contrast to the celestial beings, the dēvas, who,

+ Read more

MLT 52 MLT 54