MLT 4

If One Controls the Five Senses, One Can Know You

ஐம்பொறிகளை அடக்கினால் உன்னை அறியலாம்

2085 நெறிவாசல் தானேயாய்நின்றானை * ஐந்து
பொறிவாசல்போர்க்கதவம் சார்த்தி * - அறிவானாம்
ஆலமரநீழல் அறம்நால்வர்க்கன்றுரைத்த *
ஆலமமர்கண்டத்தரன்.

2085 nĕṟi vācal tāṉeyāy niṉṟāṉai * aintu
pŏṟi vācal * pork katavam cārtti ** aṟivāṉām
āla mara nīzhal * aṟam nālvarkku aṉṟu uraitta *
ālam amar kaṇṭattu araṉ -4

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Divya Desam

Thiruppārkadal

Simple Translation

2085. Our god opens the door of Mokshā for those who control their five senses and he himself is the path of Mokshā. Shivā who taught dharma to the four sages staying under the shadow of a banyan tree and drank poison when the milky ocean was churned understands the power of Thirumāl and is a part of our lord’s body,

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அன்று — முன்பொரு காலத்தில்; ஆல மர நீழல் — ஆலமரத்தின் நிழலிலே; நால்வர்க்கு — அகஸ்தியர் புலஸ்தியர் தக்ஷர் கஸ்யபர்; அறம் — ஆகிய நால்வருக்கும் தர்மத்தை; உரைத்த — உபதேசித்தவனும்; ஆலம் அமர் — விஷத்தை; கண்டத்து அரன் — கழுத்தளவிலே உடைய சிவன்; ஐந்து பொறி வாசல் — ஐம்புலன்களுடைய; போர்க் கதவம் — அடைக்கவொண்ணாத கதவுகளை; சாத்தி — அடைப்பதினாலேயே; நெறி வாசல் — உபாயமும் உபேயமும்; தானேயாய் — தானேயாயிருக்கிற; நின்றானை — எம்பெருமானை; அறிவானாம் — அறிந்துவிடுவனோ

anṛu al̤amara nīzhal — on that day [once upon a time], under the shade of the banyan tree; nālvarkku aṛam uraiththa — one who gave a discourse to four rishis on dharma (righteousness); ālam amar kaṇdaththu aran — ṣiva, who has poison in his throat; aindhu poṛi vāsal — among the five sensory organs; pŏrkkadhavam sāththi — closing the door, which is difficult to close; neṛi vāsan thānĕyāy ninṛānai — emperumān who is both the path and the goal; aṛivān ām — would he know?

Detailed Explanation

Avathārikai

In this profound verse, the Āzhvār expresses a divine paradox born of his own sacred experience. He reflects that despite Emperumān having graciously bestowed upon him flawless and expansive knowledge (jñāna), he still finds the Lord to be utterly beyond his comprehension. While he, the recipient of divine grace, struggles with the Lord's infinite

+ Read more

MLT 3 MLT 5