MLT 23

O Lord! Your Signs Are Everywhere.

மாலே! உன் அடையாளம் எங்கும் உள்ளது

2104 தழும்பிருந்தசார்ங்கநாண் தோய்ந்தவாமங்கை *
தழும்பிருந்த தாள்சகடம்சாடி * - தழும்பிருந்த
பூங்கோதையாள்வெருவப் பொன்பெயரோன் மார்பிடந்த *
வீங்கோதவண்ணர்விரல்.

2104 tazhumpu irunta cārṅka nāṇ * toyntavām aṅkai *
tazhumpu irunta tāl̤ cakaṭam cāṭi ** tazhumpu irunta
pūṅkotaiyāl̤ vĕruva * pŏṉ pĕyaroṉ mārpu iṭanta *
vīṅku ota vaṇṇar viral -23

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2104. The lord with the color of the ocean rolling with waves has scars on his fingers from using his Sharngam bow, a mark on his shoulders where Lakshmi leaned on him and a scar on his feet from when he kicked Sakatāsuran, the Asuran in the form of a cart. His fingers are swollen because he split open with his claws the chest of Hiranyan as Lakshmi, her hair adorned with flowers, saw him in fear.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

அங்கை — அழகிய கைகளில்; சார்ங்க நாண் — சார்ங்க வில்லினுடைய நாண்; தோய்ந்த தழும்பு — உராய்ந்ததனால் உண்டான தழும்பு; இருந்த ஆம் — இருக்கின்றது காண்; தாள் சகடம் சாடி — திருவடிகளில் சகடத்தை உதைத்த; தழும்பு இருந்த — தழும்பு இருக்கிறது; பூங் கோதையாள் — அழகிய கூந்தலையுடைய பிராட்டி; வெருவ — உலகிற்கு என்ன நேரிடுமோ என்று அஞ்ச; பொன் பெயரோன் — இரணியனின்; மார்பு இடந்த — மார்பைப் பிளந்த; வீங்கு ஓத வண்ணர் — கடல் நிறத்தவனான பெருமானின்; விரல் தழும்பு இருந்த — விரல்களில் தழும்பு இருக்கின்றது

am kai — in beautiful hands; sārnga nāṇ — the cord of bow; thŏyndha — formed due to constant touching; thazhumbu — scars; irundha ām — were present; thāl̤ — in the divine feet; sagadam sādi — formed due to kicking the demon who had entered the wheel; thazhumbu irundha — scar was present; pūm kŏdhaiyāl̤ — piratti with beautifully platted divine hair; veruva — being fearful (of what will happen to the world); pon peyarŏn — the demon hiraṇyakashyap‚Äôs; mārbu idandha — tearing his chest; vīngu ŏdha vaṇṇar — emperumān who has the complexion of ocean with agitating waves; viral — on his fingers; thazhumbu irundha — scars are present

Detailed Explanation

Avatārikai

In the sublime context of this pāsuram, Emperumān seeks to subtly conceal the mark of His supreme accessibility mentioned previously. In a moment of divine play, He perhaps muses within Himself, “How could it be known that I, the sarveśvaran and supreme Lord of all, would bear a mark of fear from a woman, or be bound by her? How could the worlds possibly

+ Read more

MLT 22 MLT 24