MLT 16

I Worshipped Only the One Who Slumbers on the Serpent Couch

அரவணைத் துயில்பவனையே தொழுதேன்

2097 பழுதேபலபகலும் போயினவென்று * அஞ்சி
அழுதேன் அரவணைமேல்கண்டு - தொழுதேன் *
கடலோதம்காலலைப்பக் கண்வளரும் * செங்கண்
அடலோதவண்ணரடி.

2097 pazhute pala pakalum * poyiṉa ĕṉṟu * añci
azhuteṉ * aravu-aṇaimel kaṇṭu tŏzhuteṉ- **
kaṭal otam kāl alaippak * kaṇval̤arum * cĕṅkaṇ
aṭal ota vaṇṇar aṭi -16

Ragam

Sahāna / ஸஹானா

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2097. When I realized that I have spent all my days in vain, I was afraid and cried, and I worshiped the feet of the ocean colored lord with lovely eyes resting on Adisesha, the snake bed as the water of the strong waves touches his feet.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

கடல் ஓதம் — கடல் அலைகள்; கால் அலைப்ப — திருவடிகளை வருட; கண் வளரும் — யோக நித்திரை செய்யும்; செங்கண் — சிவந்த கண்களையுடையவனும்; அடல் ஓத வண்ணர் — கடல் நிறத்தையுடையவனுடைய; அடி அரவு — திருவடிகளை ஆதிசேஷன்; அணைமேல் கண்டு — படுக்கையின் மீது கண்டு; தொழுதேன் — இன்று வணங்கினேன்; பல பகலும் — பல பகலும்; பழுதே போயின என்று — வீணாகக் கழிந்தனவே என்று; அஞ்சி அழுதேன் — அஞ்சி அழுதேன்

kadal ŏdham — the waves in thiruppāṛkadal [kshīrābdhi or milky ocean]; kāl alaippa — rising against his divine feet; kaṇ valāraum — sleeping because of that [soft caressing]; sem kaṇ — having reddish eyes; adal ŏdha vaṇṇar — emperumān having he complexion of waves which are close together; adi — divine feet; aravu aṇai mĕl kaṇdu — seeing atop the mattress thiruvananthāzhvān (serpent ādhiṣĕsha); thozhudhĕn — worshipped (today); pala pagalum — time immemorial; pazhudhĕ pŏyina enṛu — that they have been wasted; anji azhudhĕn — cried out of fear

Detailed Explanation

Avathārikai

The Āzhvār is overcome with profound and soul-stirring remorse, reflecting upon the immeasurable expanse of time he has squandered. In his ignorance, he pursued transient objectives and sought refuge in lesser deities, thereby forfeiting the blissful experience of Emperumān, his true and eternal Master. This lamentation arises from the painful realization

+ Read more

MLT 15 MLT 17