IT 76

Recite the Praises of and Bow to the Feet of the All-knowing Lord.

அறிவன் அடிகளை ஓதிப்பணிக

2257 வரைச்சந்தனக்குழம்பும் வான்கலனும்பட்டும் *
விரைப்பொலிந்த வெண்மல்லிகையும்-நிரைத்துக் கொண்டு *
ஆதிக்கண்நின்ற அறிவனடியிணையே *
ஓதிப்பணிவதுறும்.

2257 varaic cantaṉak kuzhampum * vāṉ kalaṉum paṭṭum *
viraip pŏlinta vĕṇ mallikaiyum - niraittukkŏṇṭu **
ātikkaṇ niṉṟa * aṟivaṉ aṭi iṇaiye *
otip paṇivatu uṟum -76

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2257. It is good for us to take the sandal paste from the hills, precious ornaments, silk clothes, and fragrant white jasmine flowers and offer them at the feet of the wise ancient lord.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

வரை — மலைகளில் உண்டான; சந்தன — சந்தனத்தின்; குழம்பும் — குழம்பையும்; வான் — சிறந்த; கலனும் — ஆபரணங்களையும்; பட்டும் — பட்டுப் பீதாம்பரங்களையும்; விரைப் பொலிந்த — மணம் மிகுந்த; வெண் — வெளுத்த; மல்லிகையும் — மல்லிகை மாலைகளையும்; நிரைத்துக் கொண்டு — சேகரித்துக்கொண்டு; ஆதிக்கண் நின்ற — முழு முதல்; அறிவன் — கடவுளின்; அடி இணையே — இரண்டு திருவடிகளையும்; ஓதி — வாயார வாழ்த்தி; பணிவது — மனதார வணங்குவது; உறும் — அடியவர்களுக்கு ஏற்றதாகும்

varaich chandhanak kuzhambum — sandalwood paste made from sandalwood trees in mountains; vān kalanum — great jewels; pattum — silken clothes; virai polindha — full of fragrance; veṇ malligaiyum — garlands of white jasmine flower; niraiththukkoṇdu — gathering these materials; ādhikkaṇ ninṛa aṛivan — the omniscient emperumān who has been there from time immemorial as the causative factor for the worlds; adi iṇaiyĕ — the two divine feet; ŏdhi — praising him handsomely with the mouth; paṇivadhu — bowing down to him with the head; uṛum — will be apt (for the nature of chĕthana, the sentient entity)

Detailed Explanation

Avathārikai

In this verse, the Āzhvār reveals a profound and beautiful truth concerning the ultimate purpose of the soul (ātmā). He declares that just as the sacred hymn itself was an experience of unparalleled sweetness for him, so too is the act of devotional service (kaiṅkaryam) the greatest possible benefit for the soul. This service involves lovingly gathering

+ Read more

IT 75 IT 77