IT 37

The Way to Remove Sins is to Bow to You.

பாவங்கள் நீங்கும் வழி நின்னைப் பணிதலே

2218 இருந்தண்கமலத் திருமலரினுள்ளே *
திருந்துதிசைமுகனைத்தந்தாய்! * - பொருந்தியநின்
பாதங்களேத்திப் பணியாவேல் * பல்பிறப்பும்
ஏதங்களெல்லாம்எமக்கு.

2218 irum taṇ kamalattu * iru malariṉ ul̤l̤e *
tiruntu ticaimukaṉait tantāy ** - pŏruntiya niṉ
pātaṅkal̤ ettip * paṇiyāvel * pal piṟappum
etaṅkal̤ ĕllām ĕmakku -37

Ragam

Bhairavi / பைரவி

Thalam

Tiripuṭai / திரிபுடை

Bhavam

Self

Simple Translation

2218. You created the four-headed god, the creator of the Vedās who stays on a beautiful lotus on your navel. If we do not praise your divine feet and bow to you we will have only trouble in all our births.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

இரும் தண் — பெரிய குளிர்ந்த; கமலத்து — நாபிக்கமலத்தின்; இரு மலரின் — பெருமை பொருந்திய; உள்ளே — பூவில்; திருந்து — திறமையுடைய; திசை முகனை — நான்முகனை; தந்தாய்! — தந்து அருளினாய்; பொருந்திய — ஸர்வலோக சரண்யனான; நின் பாதங்கள் — உன்னுடைய திருவடிகளை; ஏத்தி — வாயாரத் துதித்து; பணியாவேல் — வணங்கித் தொழாவிடில்; எமக்கு — என்னுடைய; பல் பிறப்பும் எல்லாம் — பிறவிகளெல்லாம்; ஏதங்கள் — பயனற்றதாகும்

īru — large; thaṇ — cool; kamalaththu — the navel which is like lotus flower; iru malarin ul̤l̤ĕ — inside the great flower; thirundhu — capable; ninthisaimuganai — nānmugan (brahmā); thandhāy — ŏh emperumān, the benefactor, gave us!; porundhiya — fitting with all; nin — your; pādhangal̤ — divine feet; ĕththi — praising handsomely; paṇiyā ĕl — if not utilised in worshipping with bowed head; emakku — for us; pal piṛappum ellām — the various births that we take; ĕdhangal̤ — totally useless

Detailed Explanation

Avathārikai

In this profound verse, the Āzhvār establishes a foundational truth of our existence: any and all births in which the supreme Lord, Emperumān, is not sought and attained are utterly wasted, devoid of purpose and meaning. The very essence of a life becomes hollow if its ultimate object, Sriman Nārāyaṇa, remains unattained. The Āzhvār presents this not

+ Read more

IT 36 IT 38