NMT 22

Bow to the Feet of Narasiṁha.

நரசிம்மனின் தாள்களையே பணிமின்

2403 அழகியான்தானே அரியுருவன்தானே *
பழகியான்தாளேபணிமின் * - குழவியாய்த்
தானேழுலகுக்கும் தன்மைக்குந்தன்மையனே *
மீனாயுயிரளிக்கும்வித்து.

2403 azhakiyāṉ tāṉe * ari uruvaṉ tāṉe *
pazhakiyāṉ tāl̤e paṇimiṉ ** - kuzhaviyāyt
tāṉ ezh ulakukkum * taṉmaikkum taṉmaiyaṉe *
mīṉ āy uyir al̤ikkum vittu-22

Ragam

Aṭāṇa/ அடாணா

Thalam

Aḍa / அட

Bhavam

Self

Simple Translation

2403. He was born as a child, he took the form of a fish, and he has the nature of all the seven worlds. When he, the seed that gives life to all, came as a man-lion, he was beautiful. You know him, and you worship his feet.

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

தான் — தான் பிரளய காலத்தில்; குழவியாய் — சிறு குழந்தையாய்; ஏழ் உலகுக்கும் — ஏழு உலகங்களுக்கும்; வித்து — உபாதான; தன்மையனே — காரணமானவனும்; மீனாய் — மீனாய் அனைவரையும்; உயிர் அளிக்கும் — ரக்ஷிக்கும் பெருமானின்; தன்மைக்கும் — குணங்களுக்கும்; தானே — தானேயாய்; அரி உருவன் தானே — தானே நரஸிம்மமானவனும்; அழகியான் — அழகே வடிவமானவனும்; பழகியான் — பழகியிருக்கும் பெருமானின்; தாளே — திருவடிகளையே; பணிமின் — பணியுங்கள்

viththu thān — he is the cause for the entire universe; ĕzh ulagukkum — for the seven worlds; thanmaikkum — qualities (such as rūpa, rasa, gandha etc (form, taste, smell etc) of the five senses); thanmaiyan — being the repository; kuzhavi āy — being in the form of an infant (during pral̤aya, deluge); mīn āy — being in the form of fish (at some point of time); uyir al̤ikkum — one who protects the souls; thānĕ — emperumān himself; ari uruvan — has the form of narasimha (lion face and human body); thānĕ azhagiyān — he himself is the boundary for beauty; pazhagiyān — that emperumān, who is there from time immemorial, his; thāl̤ĕ — divine feet; paṇimin — attain

Detailed Explanation

avathārikai

Overwhelmed by the joy of experiencing the divine beauty of Bhagavān as Lord Narasiṁha, the Āzhvār’s heart is moved with compassion for those souls who are deprived of this supreme bliss. In this state of profound grace, he instructs them with great urgency and love, declaring, “Uplift your souls by prostrating before this resplendent form of Emperumān!”

vyākhyānam

The

+ Read more

NMT 21 NMT 23