TVM 1.1.7

The Lord is the All-Pervading One

எங்கும் நிறைந்தவன் பகவான்

2797 திடவிசும்பெரிவளி நீர்நிலமிவைமிசை *
படர்பொருள்முழுவதுமாய் அவையவைதொறும் *
உடல்மிசையுயிரெனக் கரந்தெங்கும்பரந்துளன் *
சுடர்மிகுசுருதியுள் இவையுண்டசுரனே.

TVM.1.1.7

2797 tiṭa vicumpu ĕri val̤i * nīr nilam ivaimicai *
paṭar pŏrul̤ muzhuvatum āy * avaiavaitŏṟum **
uṭalmicai uyir ĕṉak * karantu ĕṅkum parantul̤aṉ *
cuṭar miku curutiyul̤ * ivai uṇṭa curaṉe (7)

Ragam

Kamās / கமாஸ்

Thalam

Ādi / ஆதி

Bhavam

Self

Simple Translation

2797. The Supreme Lord, enshrined in the shining śruti (scriptures—Vedas) is the Material cause of the basic elements of ‘ākāśa’ (ether), air, fire, water and earth, which combined to usher in the worlds, with a vast variety of colours and forms; He pervades them all, in and out, like unto the soul inside the body and remains invisible; He contains them all inside His stomach (during the period of deluge).

Explanatory Notes

The preceding stanzas, which declare that God is all-in-all, might smack of monistic philosophy, making it out that God is the one and only entity from whom all things emanated, which are thus merely His manifestations. Now it is clarified that the Lord is apart from the non-sentient things and sentient beings and enters them all as ‘Antaryāmin’ (Internal Controller),

+ Read more

Word by Word (WBW) meaning

(The words may be rearranged to facilitate conversion from poetry to prose (Aṉvayam). Please read the meanings (in black) continuously to form the sentence and understand the simplified meaning based on the Divyārtha Dīpikai for the verse.)

திடவிசும்பு — திடமான ஆகாயம்; எரி வளி நீர் நிலம் — நெருப்பு காற்று நீர் நிலம்; இவை மிசை — ஆகிய இவற்றை ஆதாரமாகக் கொண்டு; படர் பொருள் — படர்ந்த பொருள்கள்; முழுவதும் ஆய் — எல்லாம் தானேயாய் (உபாதான); அவை அவை தொறும் — அப்பொருள்களை உண்டாக்கி; உடல் மிசை — சரீரத்தில்; உயிர் என — ஆத்மா வியாபிக்குமாபோலே; கரந்து எங்கும் — மறைந்து எங்கும்; பரந்துளன் — வியாபித்துள்ளவன்; சுடர் மிகு — ஒளியுள்ள; சுருதியுள் — வேதத்தின் உட்பொருளாய் தோன்றுமவன்; இவை உண்ட — ஸம்ஹார காலத்தில் தன்னிடத்திலேயே ஆக்கி கொள்ளும்; சுரனே — தேவனானான்

thidam — dhruda (more established- long lasting)- since ākāsa stays for a little longer than other elements in manifested state, it is explained as -established-; visumbu — ākāsam- ether; eri — agni #fire; val̤i — vāyu- air; nīr — jalam- water; nilam — bhūmi #earth; ivai misai — having them as the source; padar — pervaded; porul̤ muzhuvadhum — all worldly elements (matter); āy — being the upādhānam (raw-material); udal-misai — in the body; uyir ena — like an āthmā pervading the body; karandhu — hidden/concealed; engum parandhu — thus being pervaded everywhere; sudar — radiant due to being svatha:prāmāṇyam (self-evident); migu — abundant; surudhiyul̤ — in sruthi (which is heard); ul̤an — being the essence; ivai uṇda — one who consumed everything during samhāram as explained in brahma sūthram 1-2-9 -aththā charāchara grahaṇāth-; suran — ŏne who is identified by the word -dhĕva- (lord) as explained in subhāla upanishath -thama: parĕ dhĕva ĕkī bhavathi #(thamas (mūla prakruthi #matter) merges into paramāthmā)

Detailed Explanation

In the luminous sequence of Nammāzhvār’s Tiruvāymozhi, this seventh pāsuram serves as a profound theological cornerstone. Our revered pūrvācāryas explain that having established in the preceding three verses that the true nature (svarūpa), existence (sthiti), and activities (pravṛtti) of the entire cosmos (jagat) are utterly dependent upon Śrīman Nārāyaṇa,

+ Read more

TVM 1.1.6 TVM 1.1.8